خطبه ۱۴۵ – خطبه در فناى دنیا و نکوهش بدعت

وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در فناى دنیا و نکوهش بدعت
اَیُّهَا النّاسُ، اِنَّما اَنْتُمْ فى هذِهِ الدُّنْیا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فیهِ الْمَنایا،
اى مردم، شما در این دنیا نشانه تیرهاى مرگ هستید که بر آن مى نشیند،
مَعَ کُلِّ جَرْعَه شَرَقٌ، وَ فى کُلِّ اَکْلَه غَصَصٌ. لاتَنالُونَ مِنْها نِعْمَهً اِلاّ
در گلو با هر جرعه آبى جَستنى است، و با هر لقمه اى استخوانى گلوگیر. به نعمتى نمى رسید مگر اینکه
بِفِراقِ اُخْرى، وَ لایُعَمَّرُ مُعَمَّرٌ مِنْکُمْ یَوْماً مِنْ عُمُرِهِ اِلاّ بِهَدْمِ آخَرَ
نعمتى را از دست مى دهید، و روزى از عمر به شما داده نمى شود مگر اینکه روز دیگرى از عمر
مِنْ اَجَلِهِ، وَ لاتُجَدَّدُ لَهُ زِیادَهٌ فى اَکْلِهِ اِلاّ بِنَفادِ ما قَبْلَها مِنْ رِزْقِهِ،
نابود مى گردد، و اضافه در روزى براى او تازه نمى شود مگر به تمام شدن آنچه قبلاً روزى او بود،
وَ لایَحْیى لَهُ اَثَرٌ اِلاّ ماتَ لَهُ اَثَرٌ، وَ لایَتَجَدَّدُ لَهُ جَدیدٌ
و اثرى برایش به وجود نمى آید مگر آنکه اثرى دیگر از او بمیرد، و چیزى براى او تازه نمى گردد
اِلاّ بَعْدَ اَنْ یَخْلَقَ لَهُ جَدیدٌ، وَ لاتَقُومُ لَهُ نابِتَهٌ اِلاّ وَ تَسْقُطُ مِنْهُ
مگر آنکه تازه اى از او کهنه شود، و خوشه و نهالى براى او برپا نمى گردد مگر آنکه دروشده اى از او
مَحْصُودَهٌ. وَ قَدْ مَضَتْ اُصُولٌ نَحْنُ فُرُوعُها، فَما بَقاءُ فَرْع بَعْدَ
ساقط شود. پدرانى که ما فرزندان آنهاییم از دنیا گذشتند، براى فرع چه بقایى است بعد از
ذَهابِ اَصْلِهِ؟!
رفتـن ریشـه اش؟!
مِنْـها
از این خطبه است
وَ ما اُحْدِثَتْ بِدْعَهٌ اِلاّ تُرِکَ بِها سُنَّهٌ. فَاتَّقُوا الْبِدَعَ، وَالْزَمُوا
بدعتى ایجاد نمى شود جز اینکه سنّتى ترک شود. از بدعتها بپرهیزید، و ملازم راه
الْمَهْیَعَ. اِنَّ عَوازِمَ الاُْمُورِ اَفْضَلُها، وَ اِنَّ مُحْدَثاتِها شِرارُها.
هدایت شوید. امور ریشه دار برترین امور، و پدیده هاى تازه خلاف حق بدترین پدیده هاست.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *