وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
لَمّا اَنْفَذَ عَبْدَاللّهِ بْنَ عَبّاس اِلَى الزُّبَیْرِ قَبْلَ وُقُوعِ
قبل از جنگ جمل به وقتى که عبداللّه بن عباس را نزد زبیر
الْحَرْبِ یَوْمَ الْجَمَلِ لِیَسْتَفیئَهُ اِلى طاعَتِهِ
فرستاد تا او را به نظم و اطاعت حضرت بازگرداند
لاتَلْقَیَنَّ طَلْحَهَ، فَاِنَّکَ اِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ کَالثَّوْرِ عاقِصاً قَرْنَهُ،
با طلحه ملاقات مکن، زیرا او را همچون گاوى بینى که شاخش را روى گوشش کج کرده،
یَرْکَبُ الصَّعْبَ وَ یَقُولُ هُوَ الذَّلُولُ. وَلکِنِ الْقَ الزُّبَیْرَ، فَاِنَّهُ اَلْیَنُ
بر مرکب چموش سوار مى شود و مى گوید رام است. اما با زبیر دیدار کن، زیرا او را طبیعتى
عَریکَهً، فَقُلْ لَهُ: یَقُولُ لَکَ ابْنُ خالِکَ: عَرَفْتَنى بِالْحِجازِ،
نرم است، به او بگو: پسر دایى ات مى گوید: در حجازم شناختى،
وَ اَنْکَرْتَنى بِالْعِراقِ! فَما عَدا مِمّا بَدا؟
و در عراقم انکار کردى! براى تو از بیعتى که با من داشتى چه مانعى پیش آمده؟
] اَقُولُ: هُوَ عَلَیْهِ السَّلامُ اَوَّلُ مَنْ سُمِعَتْ مِنْهُ هذِهِ الْکَلِمَهُ اَعْنى «فَما عَدا مِمّا بَدا».[
مى گویم: آن حضرت اولین کسى است که این جمله «فَما عَدا مِمّا بَدا» از او شنیده شده.