سختگیری های من و رابطه با پسر

با سلام، دختری هستم ٢٨ ساله و مجرد، من دختر سخت گیر و تا حدودی مذهبی هستم و به همین دلیل تجربه دوستی با پسر را نداشتم ، سال آخر دانشگاه با پسری دوست شدم که از روز اول بهم گفت قصد ازدواج نداره منم قبول کردم، دوستی ما خوب پیش میرفت تا اینکه از دانشگاه فارغ التحصیل شدیم و دیگه نمیشید همدیگه.را ببینیم اون همیشه اصرار داشت که بیا ببینمت و من به خاطر محدودیتی که در خانواده داشتم نمیتوانستم خیلی به دیدنش بروم و هر وقت هم که میرفتم اصرار داشت که رابطمون صمیمی تر بشه چون من خیلی سخت گیر بودم حتی باهاش دست هم نمیدادم و اون همش اصرار میکرد که دستم و بگیره و بوس و بغل داشته باشه ، مخالفت های من تا جایی رسید که خودش خسته شد و گفت دیگه این دوستی خشک و سرد و نمیخواد ، از هم جدا شدیم ، و الان بعد پنج سال دوباره همدیگه را به صورت اتفاقی پیدا کردیم و حرف میزنیم، آقای دکتر مشکل الان من اینه که ایشون همون آدم سابق هستن و همش اصرار داره من و زود به زود ببینه و همون نیت قبلی، من هم تو این مدت ۵ سال خیلی سختی کشیدم ، سختگیری های من باعث شده موقعیت هایی که ممکن بود به ازدواج ختم بشه را از دست بدم و از طرفی وقتی میبینم دخترای خیلی کم سن تر از من راحت با پسرا دوست میشن و زود ازدواج میکنن ولی من به دلیل خط قرمزایی که برای خودم کشیدم هنوز مجردم خیلی ناراحت میشم. همه دوست و آشناهام هم دائم بهم سرکوفت میزننن که زیادی مثبتم و ترسو هستم باید یه کم زرنگ باشم. حالا شما میفرمایید در رابطه با این پسر چطوری رفتار کنم آیا همون سخت گیری های گذشته یا انعطاف نشون بدم؟