قواعد عربی ۷۲

قواعد درس پانزدهم از کتاب دوم دبیرستان ( انسانی ) :

موصوف و صفت

   ترکیب ها دو دسته اند : ۱- ترکیب اضافی  ، ۲- ترکیب  وصفی

در ترکیب اضافی  مضاف  و  مضاف الیه و در ترکیب وصفی  موصوف  و  صفت و جود دارد .                     کِتــــابُ      سعیدٍ         ،          کـِتـابٌ      نـافِـعٌ       ،      کـِتـاباً     نـافِـعاً   

                 مضاف     مضاف الیه و مجرور               موصوف     صفت و مرفوع             موصوف    صفت و منصوب

صفت در چهار مورد با موصوف خود مطابقت دارد .

                          مفرد       مُـعَـلِّـمٌ فـاضِـلٌ

        ۱ ـ  عدد        مثنی       مُـعلِّمانِ فاضـلانِ

                           جمع       مُـعلِّمونَ فاضلونَ

                            مذکر        رجلٌ عالمٌ

        ۲ ـ  جنس

                            مؤنث       اِمرأهٌ عالِـمهٌ

                            معرفه      الطالبُ المؤدّبٌ

       ۳ ـ  شناسایی

                              نکره       طالِـبٌ مؤدَّبٌ

                           مرفوع         کــِتابٌ مفیدٌ

      ۴  ـ  اعراب       منصوب        کــتاباً مفیداً

                            مجرور         کــتابٍ مفیدِ

  نکته ی مهم : برای جمع های غیرعاقل ( غیر انسان ) اسم اشاره به صورت  ( مفرد مؤنث ) به کار می رود .  مانند :    هـذِهِ الْاَشْجارُ  کَثیـرَهٌ     ،    تِلـْکَ  الْمَـدارِسُ  وَسیعهٌ

  و صفت نیز برای جمع های غیرعاقل به صورت  ( مفرد مؤنث ) است .

                                        اَلآیاتُ الشَّریفهُ      ،    أعْمالٌ حَسنهٌ

   و جمله ای که پس از اسم نکره می آید و آن را توصیف می کند  ( جمله وصفیه ) نام دارد واعراب آن محلی است و در ترجمه از کلمه ی ( که ) استفاده می کنیم مانند  :

رأیـتُ   قاضـیاً   یَـحْـکُـمُ  بـالعدل .  (  قاضی را دیدم که به عدالت حکم می کند )

                        جمله وصفیه فعلیه محلا منصوب

 فِـی الْمَدرَسهِ  شجرهٌ   اَوراقُـها خضراءُ  . ( در مدرسه درختی است که برگ هایش سبز است .)

                                    جمله وصفیه اسمیه محلا مرفوع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *