قواعد درس شانزدهم از کتاب دوم دبیرستان ( انسانی ) :
مضاف و مضاف الیه
در ترکیب اضافی اسم اول ، مضاف و اسم دوم ، مضاف الیه نام دارد ، مانند :
کِـتـابُ الطّالِبِ
مضاف مضاف الیه و مجرور
نکته ی مهم۱ : مضاف هیچگاه « الف و لام » و «تنوین » نمی گیرد ، چون اضافه شدن خودش یکی از علامت های اسم است .
نکته ی مهم۲ : « نون » جمع مذکر سالم و مثنی در حالت اضافه شدن به کلمه یی دیگرحذف می شود . مانند : مُعَلِّمونَ الْـمَدْرسهِ مُعَلِّمو الْـمَدْرسه ، یَدانِک یَدا کَ
معلمان مدرسه دو دستت
نکته ی مهم۳ : در جمله ، مضاف بودن نقش نیست و اعراب مضاف با توجه به موقعیت آن تعیین می گردد ولی مضاف الیه بودن نقش است و اعراب آن همیشه مجرور می باشد .
مانند : جـــــــاءَ مـــدیـــــرُ الْـــــمَدرَسهِ .
فاعل و مرفوع ( مضاف ) مضاف الیه و مجرور با اعراب ظاهری
نکته ی مهم۴ : در زبان عربی بر خلاف زبان فارسی اگر اسمی دارای صفت و مضاف الیه باشد ، ابتدا مضاف الیه و پس از آن صفت واقع می شود .
در بزرگ مدرسه بــــابُ الْمَــدرسهِ الْـکبـیــرُ .
صفت مضاف الیه موصوف مضاف الیه و مجرور صفت و مرفوع