مزایا و محدودیت های سخنرانی

ساده ترین، قدیمی ترین و متداول ترین شیوه آموزشی مورد استفاده می باشد. برای آموزشی نمودن یک سخنرانی لازم است آن را با سایر روش ها و با استفاده از مواد و وسایل کمک آموزشی و … تلفیق نمود.

مزایای سخنرانی:

۱- برنامه ریزی جهت برگزاری سخنرانی آسان و هزینه آن نسبت به سایر روش ها اندک می باشد.

۲- می توان فراگیران را دور هم جمع نمود و روی یک موضوع یا نکته متمرکز شد.

۳- می توان مقدار زیادی از مواد و مطالب آموزشی را در مدت کوتاهی ارایه نمود.

۴- می توان به آسانی برنامه زمانبندی شده یا زمان صرف شده روی موضوعات را کنترل کرد.

۵- یک روش آشنا برای فراگیران است و با آن راحت خواهند بود.

۶- می توان این روش را برای گروه های بزرگ تا جایی که سخنران دیده و صدایش شنیده شود، استفاده کرد.

۷- می توان از این روش هنگامی که امکانات فیزیکی محدود است، استفاده نمود.

محدودیت های سخنرانی:

۱- فراگیران اغلب غیرفعال هستند.

۲- تسلط به سخنرانی اثربخش مشکل است.

۳- اگر از سخنرانی به مدت خیلی طولانی بدون مشارکت فراگیران استفاده شود آموزش خسته کننده و کسالت آور می شود.

۴- سخنرانی برای آموختن موضوعات عملی از قبیل کسب مهارت ها مناسب نیست.

۵- هنگام ارایه سخنرانی، مشکل است قضاوت نمود که فراگیران در حال آموختن و یادگیری هستند.

۶- بیشترین فراگیری و به خاطر سپاری فراگیران زمانی است که به طور فعال در فرآیند آموختن درگیر هستند.

۷- به مهارت های کلامی کافی نیاز دارد.

۸- ارتباط یک طرفه است.

سازماندهی خوب در تدارک یک سخنرانی مستلزم توجه به بسیاری از جزئیات است:

۱- شرایط، مشخصات، نیازها و علائق گروه را دریابید.

۲- اطلاعات جدید و صحیح را تهیه و ارائه نمایید.

۳- آنچه را که می خواهید بگویید، یادداشت کنید. لیستی از نکات معدود و مهم سخنرانی خود را تهیه نمایید.

۴- از مواد و وسایل کمک آموزشی بصری در سخنرانی خود استفاده نمایید.

۵- تمام صحبت هایتان را طبق برنامه سخنرانی خود تمرین نمایید.

۶- نتایج پژوهش های موردی را که در زمینه موضوع سخنرانی شما انجام شده است بازگو کنید. این امر صحبت های شما را مدلل و مستند خواهد نمود.

۷- استوار و مصمم بوده و از نظر ظاهر، مرتب و تمیز باشید.

۸- شکیبا بوده و بر هیجان خود غلبه کنید.

۹- در حالیکه اختیارحاضران و قدرت جلسه در دست شماست خود را برتر از دیگران نشمارید.

۱۰- به موضوع احاطه داشته باشید، زیرا بدون احاطه کامل بر موضوع، سخن گفتن ارزش لازم را نخواهد داشت.

۱۱- حاضرالذهن و سریع الانتقال باشید و سعی کنید هرگز غفلت و فراموشی بر شما مستولی نشود.

۱۲- به موضوع سخنرانی توجه کامل داشته و فقط درباره آن صحبت نمایید.

۱۳- تقدم و تأخر مطالبی را که قصد بیان آنها را دارید، بخاطر بسپارید.

۱۴- تمام توجهات خود را روی شنوندگان متمرکز نموده و میزان علاقمندی آنان را به موضوع سخنرانی افزایش دهید.

۱۵- در موقع سخنرانی به سئوالات حضار، با صبر و حوصله کافی گوش فرا دهید.

۱۶- اعتماد به نفس و جرأت کامل برای سخن گفتن داشته باشید، که این اعتماد بر اثر تمرین، علاقه و جدیت در کار حاصل می گردد.

۱۷- میل به سخنرانی و خوب حرف زدن داشته باشید.

۱۸- سخنرانی خود را خوب تهیه و تنظیم نمایید و مطالب سخنرانی واضح و روشن باشد.

۱۹- همیشه مطالب کافی برای سخنرانی ذخیره داشته باشید.

۲۰- شنوندگان را واقعاً دوست داشته باشید و احترام لازم را برای آنها قائل شوید.

۲۱- با میل و هیجان صحبت نموده و از ته قلب جملات را ادا کنید.

۲۲- مطالبی را بیان کنید که برای شنوندگان قابل فهم باشد.

۲۳- سکوت فراگیران دلیل بر موافقت و یا فهمیدن مطالبی که می گویید نیست و تأیید مطالب سخنرانی توسط افراد معدودی از گروه نشانه درک کامل مطالب از جانب همه افراد گروه تلقی نمی شود. به وسیله پرسش و پاسخ و با استفاده از روش های مختلف

ارزشیابی جلسات آموزش، از درک مطالب گفته شده مطمئن شوید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *