آخرین روزهای خانه پدری
برای افراد دوران عقد با همه سختی ها و زیبایی هایش همیشه شیرین و دلچسب است زیرا افراد در این دوران برای اولین بار حس با هم بودن و در کنار عشقی بی همتا نفس کشیدن را تجربه می کنند. در این ایام است که فرد تنها و تنها غرق در زیبایی ها و خوبی های شریک جدیدش می شود و ارتباط خود را تا حدود زیادی با دنیای حقیقی خارج کمرنگ وگاه حتی با پیرامون خود قطع ارتباط می کند.
دوران عقد
این تجربه به خصوص در ابتدای دوران عقد برای بسیاری از افراد اتفاق می افتد و کاملا هم طبیعی می شود. زیرا زمانی که دختر و پس با یکدیگر عقد می کنند وارد دنیای تازه ای می شوند که در گذشته هرگز تجربه نکرده اند. زیبایی های این دنیا گاه آنها را چنان مجذوب خود می کند که دیگر به غیر از خود و فرد مقابل و دنیای زیبایشان به چیز دیگری توجه نمی کنند.
چنانچه قبلا اشاره شده همه این شیدایی ها و بی توجهی ها به خارج کاملا منطقی است اما افراد باید بدانند که خارج از دنیای جدید و زیبایی که به روی آنها باز شده، دنیای حقیقی در مسیر همیشگی خود در حال حرکت است و افراد بسیاری در این دنیای حقیقی به افکار و اعمال آنها چشم دوخته اند. به بیان دیگر افراد نباید در این ایام از توجه به خانواده هایشان به خصوص پدر و مادرشان غافل شوند، زیرا هنوز هم فرزند آن خانواده ها محسوب می شوند و مسئولیت های فرزندی بر عهده شان است. با این تفاوت که علاوه بر آنها عضوی جدیدی با مسئولیت هایی جدید با نام «عروس یا داماد» نیز به خانواده اضافه شده است و افراد توقعات متفاوتی از دختر و پسر دارند.
حال شما اوضاع و احوال والدینی را تصور کنید که دختر یا پسرشان به قول معروف در عالم نامزدی خود غرق شده و به آنها هیچ توجهی نمی کند؟ به نظر شما این امر باعث ایجاد تفکراتی چون: دیگر فرزندانمان ما را دوست ندارد، عروس یا دامادمان دل فرندانمان را ربوده است، او می خواهد فرزندانمان را از ما جدا کند، چرا فرزندی را که یک عمر ما زحمتش را کشیده ایم باید دو دستی تقدیم یک غریبه کنیم و…. در پدر و مادرها نمی شود؟
از دید شما این تفکرات منفی مایه اصلی اختلافات آینده را پدید نمی آورد و باعث ایجاد دشمنی بین خانواده ها با عروس یا داماد جدیدشان نمی شود؟
بله متاسفانه بی توجهی دختر و پسر به خصوص در دوران عقد به خانواده هایشان باعث دوری آنها از پدر و مادر و ایجاد کدورت میان آنها می گردد. البته این بدان معنا نیست که پدر و مادرها از سر و سامان گرفتن فرزندشان و ازدواج وی ناراحت می شوند، بلکه این مفهوم را می رساند که برای والدین فرزند هرچقدر هم که بزرگ شود باز بچه کوچک آنهاست و والدین به او بسیار دلبسته اند و نمی توانند بی توجهی یا کم توجهی او به خود را تاب بیاورند. معمولا در این شرایط پدرها دوست دارند دخترشان پس از عقد هم آنان را اسطوره قدرت، امنیت و اقتدار بدانند و مادرها هم دوست دارند پسرشان چون گذشته به آنان علاقمند باشد و وجود عروس از جایگاه آنان در قلب پسرشان چیزی کم نکند. افراد برای موفقیت در این راستا می توانند با توسل به برخی امور زا ایجاد تنش در خانواده جلوگیری نماییند.
راهکارها:
– توجه بیشتر افراد هم به پدر و مادر خود و هم به والدین همسرش
– قدردانی زوجین از زحمات و تلاش های کوچک و بزرگ والدینشان
– توجه زوجین به روزهای خاصی چون روز سالگرد ازدواج، تولد و … والدین
– تهیه هدیه جهت ابراز علاقه و محبت به والدین
– گذراندن اوقاتی با آنها و صحبت و درد و دل کردن با آنها
– توجه و اهمیت دادن به صحبت ها و نظرات درست و منطقی آنها
– و ….