خطبه ۲۲۲ – خطبه در ذىقار به وقت حرکت به بصره

وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
خَطَبَها بِذى قار وَ هُوَ مُتَوَجِّهٌ اِلَى الْبَصْرَهِ. ذَکَرَهَا الْواقِدِىُّ فى کِتابِ الْجَمَل
که آن را در ذى قار به وقت حرکت به بصره ایراد فرمود. این خطبه را واقدى در کتاب جَمَل ذکر نمـوده
فَصَدَعَ بِما اُمِرَ بِهِ، وَ بَلَّغَ رِسالاتِ رَبِّهِ، فَلَمَّ اللّهُ
آنچه را پیامبر به آن مأمور شده بود بیان کرد، و رسالالت پروردگارش را ابلاغ نمود، خداوند هم به وسیله
بِهِ الصَّدْعَ، وَرَتَقَ بِهِ الْفَتْقَ، وَ اَلَّفَ بِهِ الشَّمْلَ بَیْنَ ذَوِى الاَْرْحامِ بَعْدَ
او از هم گسیختگى هاى اجتماعى را نظام داد، و پراکندگى را به هم پیوست، و بین خویشاوندان پس از
الْعَداوَهِ الْواغِرَهِ فِى الصُّدُورِ، وَ الضَّغائِنِ الْقادِحَهِ فِى الْقُلُوبِ.
دشمنـىِ کینه افکـن در سینـه ها، و کینه هاى آتش زننـده در دلهـا، الفـت ایجـاد نمـود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *