«کوثر» به معناى خیر کثیر و فراوان می باشد و مصادیق فراوانى براى آن ذکر شده است؛ مانند: حوض و نهر کوثر، شفاعت، نبوّت، حکمت، علم، نسل کثیر، و ذُرّیه فراوان.
کوثر داراى دو مصداق یکی دنیایى (فاطمه زهرا علیها السلام) و دیگری اُخروى (حوض کوثر) است.
با توجه به روایات؛ حوض کوثر، منبع آبى گوارا در بهشت است که بسیار وسیع بوده و بهشتیان پس از پشت سر نهادن سکرات حشر و مواقف قیامت و بلافاصله پس از ورود به بهشت بر آن وارد می شوند و کام عطشان خویش را از آن سیراب می نمایند. از این حوض، دو نهر جارى گشته و در بهشت جریان می یابد و منبع آن پایه عرش الهى است.
حوض کوثر، حوض مخصوص نبى اکرم( ص) است و ساقى آن امام على و دیگر امامان معصوم (ع) می باشند و سایر انبیا نیز براى پیروان خود حوض مخصوصى دارند، ولى به وسعت و برکت حوض پیامبر اسلام(ص) نیستند.
منبع : پایگاه عرفان