تعقیبات مشترک

از مصباح شیخ طوسى و غیر آن نقل شده: هرگاه نماز را سلام دادى، دستها را تا برابر گوش بالا بر و سه مرتبه تکبیر (اللّه اکبر) گفته و سپس بگو:

لَا إلهَ إلَّا اللّهُ إلَهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ لا إِلهَ إِلّا اللهُ وَ لا نَعْبُدُ إلاّ إیّاه مُخْلِصینَ لَهُ الدّینََ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آبآئِنَا الاَوَّلینَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاْحْزابَ وَحْدَهُ فَلَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَ یُمیتُ وَ یُمیتُ وَ یُحْیى وَ هُوَ حَىُّ لایَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ

آنگاه بگو:
معبودی جز خدا نیست، معبودی یگانه و ما تسلیم او هستیم، معبودی غیر از خدا نیست و جز او را نمی پرستیم، درحالی که طاعت خود را برای او خالص می نماییم هرچند برای مشرکان ناخوش آیند باشد.
معبودی جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران نخستین ما نیست، معبودی غیر از خدا نیست یگانه و یگانه و یگانه است، به وعده اش وفا کرد، بنده اش را یاری داد سپاهش را قدرت و عزت بخشید و به تنهایی لشکریان (کفر و شرک) را درهم شکست.
پس فرمانروایی و ستایش تنها او را سزاست.
زنده می کند و می میراند و می میراند و زنده می کند و اوست زنده ای که نمی میرد، خیر و نیکی تنها به دست اوست و او بر هر چیز تواناست.
آنگاه بگو:

اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ

از خدا که جز او معبودى نیست آن زنده و پاینده آمرزش میطلبم و به جانب او باز میگردم
آنگاه بگو:

اَللَّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِکَ وَ اَفِضْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ وَ انْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ أَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَکاتِکَ سُبْحانَکَ لا إِلهَ إِلاّ اَنْتَ إِغْفِرْ لى ذُنُوبى کُلَّها جَمیعاً فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعاً إلاّ أَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّى أَسْئَلُکَ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ أَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ .

خدایا مرا از جانب خود راهنمایى کن، و از باران احسانت بر من ببار، و از ابر رحمتت بر من بگستران، و از نعمتهاى فراوانت بر من فرود آور، پاک و منزهّى، معبودى جز تو نیست، تمامى گناهانم را بیامرز، زیرا جملگى گناهان را کسى جز تو نمیآمرزد، بار خدایا از تو درخواست میکنم از هر خیرى که دانشت بر آن احاطه یافته است و به تو پناه میآورم از هر گزندى که علم تو به آن احاطه دارد.

اَللَّهُمَّ اِنّى أَسْئَلُکَ عافِیَتَکَ فى اُمُورى کُلِّها وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ خِزْىِ الْدُّنْیا وَعَذابِ الْاخِرَهِ وَأَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَریمِ وَ عِزَّتِکَ الَّتى لا تُرامُ وَ قُدْرَتِکَ الَّتى لا یَمْتَنِعُ مِنْها شَىْءٌ مِنْ شَرِّ الْدُّنْیا وَ الْاخِرَهِ وَ مِنْ شَرِّ الْأَوْجاعِ کُلِّها وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دابَّهٍ أَنْتَ اخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ تَوَّکَلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً

خدایا! در همه کارهایم سلامتى کامل از تو میخواهم، و به تو پناه می آورم از خوارى دنیا و عذاب آخرت، و پناه میبرم به مقام والا، و عزّت دست نایافتنى، و قدرت سرپیچى ناپذیرت، از شر دنیا و آخرت، و از شر همه دردها، و از شر هر حیوانى که زمام وجودش به دست توست، همانا پروردگارم بر راه راست است، هیچ توان و نیرویى نیست جز از جانب خدای بلندمرتبه بزرگ.
توکل میکنم بر آن زنده اى که نمی میرد، سپاس خدا را که فرزندى نگرفته و در فرمانروایى شریکى براى او نیست و نه سرپرستى تا از ذلّت برهاندش و او را بسیار بزرگ شمار.
پس تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام را گفته، (و کیفیت آن چنین است: تکبیر (اللّه اکبر) ۳۴ مرتبه، حمد (الحمد للّه) ۳۳ مرتبه، تسبیح (سبحان اللّه) ۳۳ مرتبه) و پیش از انکه از جاى خود خرکت کنى ده مرتبه میخوانى:

أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلهَ إِلّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَریکَ لَهُ إِلهاً واحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَهً وَ لا وَلَداً

گواهى میدهم که معبودى جز خداى یکتا نیست، براى او شریکى وجود ندارد، معبودى است یگانه و یکتا، بی همتا و بی نیاز است، و هرگز همسر و فرزندى نگرفته است.
مؤلف گوید: فضیلت فراوان این ذکر (أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلهَ إِلّا اللّه.
.
.
) در روایت وارد شده به ویژه پس از نماز صبح و شام، و هنگام طلوع و غروب آفتاب.
آنگاه میگویى:

سُبْحَانَ اللهُ کُلَّما سَبَّحَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُسَبَّحَ وَ کَما هُوَ أَهْلُهُ وَ کما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ الْحَمْدُ لِلهِ کُلَّما حَمِدَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ أَنْ یُحْمَدَ وَ کَما هُوَ أَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ لا إِلهَ إِلَّا اللهُ کُلَّما هَلَّلَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ اَنْ یُهَلَّلَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ.

منزه است خدا هر زمان که چیزى او را تنزیه کند، و آنچنان که دوست دارد تنزیه شود، و آنچنان که او شایسته آن است، و آنگونه که براى مقام والا و رفعت جلالش سزاوار است و سپاس خداى را هر زمان که او را چیزى سپاس گوید و همان طور که دوست دارد سپاسش گویند و چنان که شایسته آن است و آنگونه که براى مقام والا و شکوه رفیعش سزاوار است.
معبودی جز خدا نیست هر آن که چیزى به یگانه پرستی اش بانگ برآرد و همان طور که دوست دارد یگانه شمرده شود و آنگونه که سزاوار است وآنگونه که شایسته مقام والا و عزت رفیع او است.

وَ اللهُ أَکْبَرُ کُلَّما کَبَّرَ اللهَ شَى ءٌ وَ کَما یُحِبُّ اللهُ أَنْ یُکَبَّرَ وَ کَما هُوَ اَهْلُهُ وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ عَلى کُلِّ نِعْمَهٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ وَ عَلى کُلِّ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مِمَّنْ کانَ اَوْ یَکُونُ اِلى یَوْمِ الْقِیمَهِ اَللَّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُکَ مِنْ خَیْرِ ما اَرْجُو وَ خَیْرِ ما لا اَرْجُو وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ.

و (خدا بزرگتر است) هر زمان که او را چیزى به بزرگى یاد کند و همان طور که دوست دارد به بزرگى یاد شود و چنان که او شایسته آن است و آنگونه که براى مقام والا و عزت رفیعش سزاوار است.
منزه است خدا و سپاس تنها خدا راست، و معبودى جز خدا نیست، و خدا بزرگ تر است براى هر نعمتى که به من و به هر یک از مخلوقاتش عطا نموده، چه آنان که بوده اند و چه آنان که تا روز قیامت خواهند آمد.
خدایا از تو میخواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و از تو از بهترین چیزیکه امید دارم و از بهترین چیزیکه امید ندارم درخواست میکنم، و به تو پناه میآورم از شر آنچه که پرهیز میکنم و از شر آنچه که نمی پرهیزم.
سپس سوره حمد، آیه الکرسى [آیه ۲۵۵ سوره بقره] ، شهد اللّه [آل عمران: ۱۸] قل الّلهم مالک الملک [آل عمران: ۲۶] و آیه سخره را که عبارت از سه آیه از سوره اعراف [۵۶ – ۵۴] که اوّل آن «إِنّ رَبَّکُمْ اللّه» و آخر آن «من المحسنین» است میخوانى، و سپس سه مرتبه میگویى:

سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّهِ عَمّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

پس سه مرتبه مى گوئى:

اَللهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لى مِنْ أَمْرى فَرَجَاً وَ مَخْرَجَاً وَ ارْزُقْنى مِنْ حَیْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَیْثُ لا اَحْتَسِبُ

منزّه است پروردگارت، پروردگار عزّت، از آنچه مشرکان به او نسبت میدهند، و درود بر فرستادگان او و سپاس براى خدا پروردگار جهانیان
پس سه مرتبه میگویى:
خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و در کارم براى من گشایش و راه نجات قرار ده و مرا از جانبى که گمان میبرم و از جانبى که گمان نمیبرم روزى عنایت کن.
و این دعایى است که جبرئیل آن را به حضرت یوسف علیه السّلام هنگامیکه آن حضرت در زندان بود، تعلیم داد.
سپس با دست راست محاسنت را بگیر، و کف دست چپت را به سوى آسمان بگشا و هفت مرتبه بگو:

یا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ

و باز به همان حال سه مرتبه بگو

یا ذَا الْجَلالِ وَ الاِکْرامِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنى وَ اَجِرْنى مِنَ النّارِ.

اى پروردگار محمّد و خاندان محمّد، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، و فرج خاندان محمّد را نزدیک فرما.
اى صاحب عظمت و بزرگوارى! ، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و به من رحم کن و از آتش دوزخ پناهم ده.
پس دوازده مرتبه سوره» توحید «را میخوانى و میگویى:

اَللَّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ الْطّاهِرِ الْطُّهْرِ الْمُبارَکِ وَ أَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ وَ سُلْطانِکَ الْقَدیمِ یا واهِبَ الْعَطایا وَ یَا مُطْلِقَ الْأُسَارَى وَ یا فَکّاکََ الرِّقابِ مِنَ الْنّارِ أَسْئَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النّارِ وَ اَنْ تُخْرِجَنى مِنَ الدُّنْیا سَالِماً وَ [اَنْ] تُدْخِلَنِى الْجَنَّهَ امِنَاً وَ أَنْ تَجْعَلَ دُعاَّئى أَوَّلَهُ فَلاحَاً وَ أُوْسَطَهُ نَجَاحاً وَ اخِرَهُ صَلاحاً إِنَّکَ اَنْتَ عَلاّمُُ الْغُیُوبِ

خدایا از تو میخواهم به نام پوشیده و پنهان و پاکیزه و پاکی بخش و مبارکت و نیز به نام بزرگ و سلطنت دیرینه ات از تو خواستارم اى بخشنده عطاها! و اى آزادیبخش اسیران و اى رهاننده انسانها از آتش، از تو میخواهم که بر محمد و خاندان محمد درود فرستى و گردن مرا از آتش دوزخ رهایى بخشى، و از سراى دنیا همراه با سلامت ایمان بیرون برى و درامنیت وارد بهشت نمایى.
آغاز دعایم را رستگارى و میانش را موفقیت، و پایانش را صلاح، قرار دهى.
همانا تویى داناى نهانها.
و در «صحیفه علویّه» آمده که دنبال هر فریضه چنین میخوانى:

یا مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ وَ یا مَنْ لا یُغَلِّطُهُ السّائِلُونَ وَ یا مَنْ لایُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّینَ اَذِقْنى بَرْدَ عَفْوِکَ وَ حَلاوَهَ رَحْمَتِکَ وَ مَغْفِرَتِکَ و نیز مى گوئى اِلهى هذِهِ صَلوتى صَلَّیْتُها لا لِحاجَهٍ مِنْکَ إِلَیْها وَ لا رَغْبَهٍ مِنْکَ فیها إِلاّ تَعْظیماً وَ طاعَهً وَإِجابَهً لَکَ إِلى ما أَمَرْتَنى بِهِ إِلَهى إِنْ کانَ فیها خَلَلٌ أَوْ نَقْصٌ مِنْ رُکُوعِها أَوْ سُجُودِها فَلا تُؤ اخِذْنى وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ .

اى کسیکه گوش دادن به سخنى از گوش دادن به سخنى دیگر او را باز نمیدارد و درخواست بیشمار خواهندگان به اشتباهش نمی اندازد، اى آنکه اصرار اصرار کنندگان آزرده و خسته ات نمیکند، بچشان مرا از خنکى گذشت و شیرینى رحمت و آمرزشت.
معبودا این است نماز من، آنرا بجا آوردم نه به خاطر نیاز و رغبتى از سوى تو به آن، بلکه تنها از جهت تعظیم و اطاعت دستور و اجابت آنچه که مرا به آن فرمان دادى معبودا اگر عیب و نقصى در رکوع و سجودش بود مرا مؤاخذه مکن و بر من با پذیرش عبادات و آمرزش کاستیها تفضّل کن.
و نیز در پى هر نماز، این دعا را که پیامبر صلى اللّه علیه و آله و سلّم براى تقویت حافظه به امیر المؤمنین تعلیم داد میخوانى:

سُبْحانَ مَنْ لَایَعْتَدى عَلى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحانَ مَنْ لا یَأْخُذُ اَهْلَ الْأَرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فى قَلْبى نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً إِنَّکَ عَلَى کُلِّشَى ءٍ قَدیرٌ .

منزه است پادشاهى که بر زیردستانش ستم نمیکند، منزه است خدایى که اهل زمین را به عذاب هاى رنگارنگ گرفتار نمی نماید، منزه است آن خداى بنده نواز مهربان.
خدایا قرار ده در دلم نور و بینایى و فهم و دانش، مسلّما تو بر هر چیز توانایى.
در مصباح کفعمى آمده: بعد از نمازها سه مرتبه بگو:

اُعیذُ نَفْسى وَ دینى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اِخْوانى فى دینى وَ ما رَزَقَنى رَبّى وَ خَواتیمَ عَمَلى وَ مَنْ یَعْنینى أَمْرُهُ بِاللّهِ الْواحِدِ الأَحَدِ الْصَّمَدِ الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ وَ بِرَبِّ النّاسِ مَلِکِ النّاسِ إِلهِ الْنّاسِِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِِ الَّذى یُوَسْوِسُ فى صُدُورِ الْنّاسِِ مِنَ الْجِنَّهِ وَ الْنّاسِِ.

خودم و دینم و خانواده و ثروتم و فرزند و برادران دینی ام و آنچه را پروردگارم روزیم نموده و سرانجام کارم و هرکس که سرپرستى او به دست من است، همه و همه را در پناه خداى یگانه و یکتاى بی نیاز قرار میدهم، خدایى که نزاده است و زاییده نشده است و کسى همتاى او نیست، و (پناه میبرم) به آفریدگار سپیده دم از شر آنچه آفرید و از شر شب تاریک آنگاه که درآید و از شر زنان ساحر دهنده در گره ها و از شر حسود زمانى که حسد ورزد و پناه میبرم به پروردگار آدمیان، فرمانرواى آدمیان، معبود آدمیان، از شر شیطان مرموزى که در سینه هاى مردمان وسوسه میکند، چه شیطان جنى و چه شیطان انسى.
و از دست نوشته شیخ شهید نقل است که حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: هرکه میخواهد خداوند در قیامت اعمال زشتش را بر او عرض نکند و پرونده گناهانش را نگشاید، باید این دعا را بعد از هر نماز بخواند:

اَللهُمَّ إِنَّ مَغْفِرَتَکَ أَرْجى مِنْ عَمَلى وَ إِنَّ رَحْمَتَکَ أَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ إِنْ کانَ ذَنْبى عِنْدَکَ عَظیماً فَعَفْوُکَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ أَکُنْ اَهْلاً أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَکَ فَرَحْمَتُکَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى لِاَنَّها وَسِعَتْ کُلَّشَىْءٍ بِرَحْمَتِکَ یاأَرْحَمَ الْرّاحِمینَ

بار خدایا! همانا آمرزش تو از عمل من امیدوارکننده تر و مهربانى تو از گناه من گسترده تر است، بار خدایا! اگر گناهانم نزد تو بزرگ است، گذشت تو از گناه من بزرگتر است، بار خدایا! اگرچه شایسته دست یابى رحمت تو نیستم، امّا رحمت تو سزاوار است به من برسد و مرا فرا گیرد، زیرا رحمتت همه چیز را فرا گرفته است، به حق مهربانیت اى مهربان ترین مهربانان! .
و از ابن بابویه روایت شده: چون از تسبیح حضرت فاطمه علیها السّلام فارغ شدی بگو:

اَللًّهُمَّ أَنْتَ الْسَّلامُ وَ مِنْکَ الْسَّلامُ وَ لَکَ الْسَّلامُ وَ إِلَیْکَ یَعُودُ الْسَّلامُ سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّهِ عَمّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلینَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَهُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ السَّلامُ عَلَى الأَئِمَّهِ الْهادینَ الْمَهْدِیّینَ اَلسَّلامُ عَلى جَمیعِ أَنْبِیاَّءِ اللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلاَّئِکَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى عِبادِ اللّهِ الْصّالِحینَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ،

خدایا! تویى خداى سلامت «بی عیب» ، و سلامت تنها از تو سرچشمه میگیرد و تنها از آن توست و به سوى تو باز میگردد منزه است پروردگارت پروردگار صاحب عزت از صفاتى که مشرکان برایش بیان میکنند، و سلام بر فرستادگان او و ستایش خداى را است پروردگار جهانیان، سلام و برکات خدا بر تو اى پیامبر! ، سلام بر امامان هدایت گر، هدایت یافته، درود و سلام بر همه پیامبران خدا و فرستادگان و فرشتگانش، سلام بر ما و بر بندگان شایسته خدا، سلام بر على ع امیر اهل ایمان،

اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَىْ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّهِ أَجْمَعینَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ زَیْنِ الْعابِدینَ اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِیّینَ اَلسَّلامُ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ اَلسَّلام عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْکاظِمِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ الْجَوادِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادى اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الزَّکِىِّ الْعَسْکَرِىِّ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ الْقاَّئِمِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ.

سلام بر حسن و حسین دو سرور تمام جوانان اهل بهشت، سلام بر على بن حسین زینت بخش عابدان، سلام بر محمد بن على شکافنده دانش انبیاء، سلام بر جعفر بن محمّد آن امام راستگو، سلام بر موسى بن جعفر آن امام فرو برنده خشم، سلام بر على بن موسی آن امام قانع و خشنود، سلام بر محمد بن على آن امام بخشنده، سلام بر على بن محمد آن امام هدایتگر، سلام بر حسن بن على آن پاکیزه دربند، سلام بر حجت بن الحسن آن امام قیام کننده هدایت شده، درود و سلام خدا بر تمام آنان باد.
آنگاه هر حاجت که دارى از خدا بخواه.
شیخ کفعمى فرموده: پس از هر نمازى میگویى:

رَضیتُ بِاللّهِ رَبّاً وبِالاِسْلامِ دیناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وآلِهِ نَبِیّاً وَ بِعَلِىٍّ اِماماً وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ اَئِمَّهً وَ سادَهً وَ قادَهً بِهِمْ أَتَوَلّى وَ مِنْ أَعْدائِهِمْ أَتَبَرَّءُ پس سه مرتبه بگو: اَللًّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الْعَفْوَ وَالْعافِیَهَ وَ الْمُعافاهَ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَهِ .

خشنودم به پروردگارى خدا، و دیانت اسلام، و نبوت محمد که درود خدا بر او و خاندانش باد، و امامت على، و به حسن و حسین و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على و حسن و یادگار شایسته (حضرت مهدى) درود بر آنان باد، که امامان و سروران و پیشوایانم باشند به آنان دوستى می ورزم و از دشمنانشان بیزارى می جویم
پس سه مرتبه بگو:
بار خدایا از تو بخشش و تندرستى و آسایش را در دنیا و آخرت خواستارم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *