خطبه ۱۰۵ – خطبه در زمینه برترى اسلام، و توصیف پیامبر اکرم، آنگاه توبیخ اصحاب

از خطبه هاى آن حضرت است

در زمینه برترى اسلام، و توصیف پیامبر اکرم، آن گاه توبیخ اصحاب

خداى را سپاس که اسلام را تشریع، و آبشخوارهاى آن را براى آن که بخواهد وارد شود آسان نمود،

ارکانش را در برابر آن که قصد غلبه برآن را دارد غیرقابل شکست، و آن را براى کسى که به آن آویخت پناهگاه امن

و براى وارد بر آن حریم سلامت قرار داد. آن را برهان ساخت براى کسى که به وسیله آن سخن گفت،

و شاهد براى کسى که به وسیله آن به دفاع برخاست، و نور براى آن که طلب روشنى کرد، و فهم براى

آن که اندیشه نمود، و مغز براى آن که آراسته به تدبیر شد، و نشانه براى بافراستى که راه حق جست، و بینایى

براى کسى که عزم جزم کرد، و پند براى کسى که پند آموخت، و نجات براى آن که تصدیق کرد، و تکیه گاه

براى کسى که به آن متّکى شد، و آسایش براى آن که خود را به آن واگذاشت، و سپر براى آن که صبر پیشه کرد.

اسلام روشن ترین راه، و آشکارترین مسلک هاست، علائم راهش بلند،

جاده هایش روشن، چراغهایش درخشان، میدان تمرینش آماده براى مسابقه، هدفش مرتفع،

و جاى دهنده مسابقه گذاران است، جایزه اش مورد رغبت، و سوارانش شریف. راهش

تصدیق، نشانه اش اعمال شایسته، پایانش مرگ، میدان تمرینش دنیا،

محل گرد آمدن مسابقه گذارانش قیامت، و جایزه مسابقه اش بهشت است.

از این خطبه است در وصف پیامبر صلّى اللّه علیه وآله

تا آنکه پیامبر شعله اى براى خواستار نور برافروخت، و نشانه اى براى وامانده در گمراهى روشن ساخت.

خداوندا، او امین و مورد اعتماد تو، و گواه حضرتت در قیامت، و نعمتى است که به رسالت فرستادى،

و رحمتى است که به حق گسیل داشتى. الهى، بهره اى وافر از عدالت خود به او عنایت فرما، و از احسانت

پاداشى صد چندان به او کرامت کن. خدایا، بنایش را از همه بناها بالاتر قرار ده،

و او را بر سفره مهمانیت گرامى دار، و مقامش را نزد خود شریف گردان، و او را از جانب خود بالاترین

درجه بهشتى بخش، و از رفعت و فضیلت بهره مندش ساز، و ما را بدون دچار شدن به رسوایى

و منهاى گرفتار شدن به پشیمانى و آلوده شدن به انحراف وپیمان شکنى وگمراهى وگمراه کردن و فریب خوردگى،

در زمره او محشور فرما.

مؤلف: این خطبه پیش از این ذکر شد و ما به جهت اختلاف در دو روایت، آن را دوباره در این

قسمت آوردیم.

و از این خطبه است در خطاب به یارانش

از کرامت خدا به منزلت و مقامى رسیده اید که به خاطر آن کنیزان شما احترام مى شوند،

و همسایگانتان مورد حسن روابط و دوستى قرار مى گیرند، و آنان که شما برتر از آنها نیستید، و برآنان

حقّى ندارید شما را تعظیم مى کنند، و کسانى که از غلبه شما نمى ترسند، و حکومت و تسلطى بر آنان ندارید

از شما وحشت دارند. اینک مى بینید عهد خدا شکسته مى شود و غضب نمى کنید، در حالى که از شکستن عهد

پدرانتان بر سر غیرت آمده آن را ننگ مى دانید. فرمانهاى خدا بر شما وارد شده و از سوى شما به مردم مى رسد

وبازگشت سودش به شماست، ولى اکنون طاغیان را برمنزلت خودمسلّط کردید، و زمام امور خویش را

به آنان سپردید، و امور الهى را به آنان واگذاشتید، آنان به شبهه ها عمل مى کنند،

و در شهوات ره مى سپارند! به خدا سوگند اگر دشمنان جمع شما را زیر هر ستاره اى پراکنده کنند

خداوند شما را براى بدترین روزى که در پیش دارند جمع خواهد کرد.