وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
فى حَثِّ اَصْحابِهِ عَلَى الْقِتال
در ترغیب یارانش به جهاد
فَقَدِّمُوا الدِّارِعَ، وَ اَخِّرُوا الْحاسِرَ، وَ عَضُّوا عَلَى الاَْضْراسِ فَاِنَّهُ
زره پوش را پیش اندازید، و بى زره را پشت سر قرار دهید، دندانها را به هم بفشارید که در برابر
اَنْبى لِلسُّیُوفِ عَنِ الْهامِ، وَالْتَوُوا فى اَطْرافِ الرِّماحِ فَاِنَّهُ اَمْوَرُ
فرود آمدن شمشیرها بر فرق سر پایدارتر است، در برابر نوک نیزه ها خود را به پچید که در ردّ نیزه دشمن اثرش
لِلاَْسِنَّهِ، وَ غُضُّوا الاَْبْصارَ فَاِنَّهُ اَرْبَطُ لِلْجَأْشِ وَ اَسْکَنُ لِلْقُلُوبِ،
بیشتر است، به دشمن خیره نشوید که موجب افزایش قوّت قلب و آرامش دلهاست،
وَ اَمیتُوا الاَْصْواتَ فَاِنَّهُ اَطْرَدُ لِلْفَشَلِ، وَ رایَتَکُمْ فَلاتُمیلُوها
فریادها را خاموش کنید زیرا سستى و ترس را بهتر برطرف مى سازد، پرچم را به این طرف و آن طرف متمایل
وَلاتُخِلُّوها، وَلاتَجْعَلُوها اِلاّ بِاَیْدى شُجْعانِکُمْ وَالْمانِعینَ الذِّمارَ
و دور آن را خالى ننمایید، و آن را جز به دست دلاوران و آنان که از مال و جان شما دفاع مى کنند
مِنْکُمْ، فَاِنَّ الصّابِرینَ عَلى نُزُولِ الْحَقائِقِ هُمُ الَّذینَ یَحُفُّونَ
ندهید، قطعاً آنان که در برابر حوادث ایستادگى مى کنند همانانند که گِرد
بِرایاتِهِمْ، وَ یَکْتَنِفُونَها حِفافَیْها، وَ وَراءَها وَ اَمامَها، وَ لایَتَاَخَّرُونَ
پرچم خود دور زده، آن را از هر طرف و از پس و پیش مواظب هستند، نه از آن عقب مى افتند
عَنْها فَیُسْلِمُوها، وَلایَتَقَدَّمُونَ عَلَیْها فَیُفْرِدُوها. اَجْزَاَ امْرُؤٌ قِرْنَهُ،
تا تسلیم دشمن کنند، نه از آن پیشى مى گیرند تا تنهایش گذارند. هر کس در برابر هماوردش بایستد،
وَ آسى اَخاهُ بِنَفْسِهِ، وَلَمْ یَکِلْ قِرْنَهُ اِلى اَخیهِ فَیَجْتَمِعَ عَلَیْهِ قِرْنُهُ
و برادرش را با جان خود یارى دهد، و حریفش را به او وامگذارد که او برابر دو حریف قرار بگیرد، یکى حریف
وَ قِرْنُ اَخیهِ. وَایْمُ اللّهِ لَئِنْ فَرَرْتُمْ مِنْ سَیْفِ الْعاجِلَهِ لا تَسْلَمُوا مِنْ
خودش و دیگر حریف برادرش. به خدا قسم اگر از شمشیر دنیا فرار کنید از شمشیر آخرت
سَیْفِ الاْخِرَهِ، وَ اَنْتُمْ لَهامیمُ الْعَرَبِ وَالسَّنامُ الاَْعْظَمُ، اِنَّ فِى الْفِرارِ
سالم نخواهید ماند، شما اشراف عرب هستید و از بزرگترین برجستگان، در فرار از جهاد
مَوْجِدَهَ اللّهِ، وَالذُّلَّ اللاّزِمَ، وَالْعارَ الْباقىَ. وَ اِنَّ الْفارَّ لَغَیْرُ مَزید
خشم خدا نهفته است. و ذلّت قطعى و ننگ ابدى. فرارى بر عمر
فى عُمُرِهِ، وَ لا مَحْجُوز بَیْنَهُ وَ بَیْنَ یَوْمِهِ. الرّائِحُ اِلَى اللّهِ
خود نیفزاید، و بین فرارى و روز مرگش مانعى ایجاد نشود. آن که با جهاد به جانب خدا روى کند
کَالظَّمْـآنِ یَرِدُ الْماءَ. الْجَنَّهُ تَحْتَ اَطْرافِ الْعَوالى. الْیَوْمَ تُبْلَى
چون تشنه اى است که به چشمه آب واردمى شود. بهشت در سایه نیزه هاست. امروز خبرهاى پنهان (از باطن بددلان
الاَْخْبارُ. وَ اللّهِ لاََنَا اَشْوَقُ اِلى لِقائِهِمْ مِنْهُمْ اِلى دِیارِهِمْ.
و روحیه شجاعان) آشکار مى شود. به خدا قسم من به رویارویى با دشمن از اشتیاق آنان به وطنهایشان مشتاق ترم.
اللّهُمَّ فَاِنْ رَدُّوا الْحَقَّ فَافْضُضْ جَماعَتَهُمْ، وَ شَتِّتْ کَلِمَتَهُمْ،
خداوندا، اگر دشمنان ما حق را ردّ کردند جمعیّتشان را پریشان ساز، و اتّحادشان را قرین تفرقه گردان،
وَ اَبْسِلْهُمْ بِخَطایاهُمْ. اِنَّهُمْ لَنْ یَزُولُوا عَنْ مَواقِفِهِمْ دُونَ طَعْن دِراک
و آنان را به خاطر خطاهایشان به هلاکت انداز. بدانید دشمن جاى خود را از دست ندهد جز با نیزه هاى پى درپى
یَخْرُجُ مِنْهُ النَّسیمُ، وَ ضَرْب یَفْلِقُ الْهامَ، وَ یُطیحُ الْعِظامَ، وَ یُنْدِرُ
شما که زخم کارى به آنان بزند، و ضربه اى که فرقشان را بشکافد، و استخوانها را بشکند، و بازوها و
السَّواعِدَ وَ الاَْقْدامَ، وَ حَتّى یُرْمَوْا بِالْمَناسِرِ تَتْبَعُهَا الْمَناسِرُ،
قدمها را جدا سازد، و تا وقتى که گروهها پى درپى به آنان حمله برند،
وَ یُرْجَمُوا بِالْکَتائِبِ تَقْفُوهَا الْحَلائِبُ، وَ حَتّى یُجَرَّ بِبِلادِهُمُ
و سواران بر آنان هجوم کنند و صفهایشان را درهم شکنند، و لشکریان از پس لشکریان
الْخَمیسُ یَتْلُوهُ الْخَمیسُ، وَ حَتّى تَدْعَقَ الْخُیُولُ فى نَواحِرِ
به شهرهایشان درآیند، و سم اسبانتان سرزمین هاى متصل و روبروى هم آنها را
اَرْضِهِمْ، وَ بِاَعْنانِ مَسارِبِهِمْ وَ مَسارِحِهِمْ.
درهم بکوبد، و اطراف کشتزارها و مراتعشان را زیر لگد قرار دهد.
– اَقُولُ: الدَّعْقُ: الدَّقُّ، اَىْ تَدُقُّ الْخُیُولُ بِحَوافِرِها اَرْضَهُمْ. وَ نَواحِرُ اَرْضِهِمْ:
مى گویم: «دعق» به معناى کوبیدن است، یعنى اسبان زمین هاى ایشان را به سم خود بکوبد. «نواحر الأرض»
مُتَقابِلاتُها، یُقالُ: مَنازِلُ بَنى فُلان تَتَناحَرُ، اَىْ تَتَقابَلُ.-
زمین هاى روبروى هم است گفته مى شود: «منازل بنى فلان تتناحر»: یعنى منزلهاى فلان طایفه برابر یکدیگر است.