خطبه ۱۷۴ – خطبه در پند و اندرز، و بیان نزدیکى خود به پیامبر(صلى الله علیه وآله)

وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در پند و اندرز، و بیان نزدیکى خود به پیامبر
اَیُّهَا الْغافِلُونَ غَیْرُ الْمَغْفُولِ عَنْهُمْ، وَالتّارِکُونَ الْمَأْخُوذُ مِنْهُمْ،
اى بى خبرانى که از شما بى خبر نیستند، و اى تارکان عهد حق که از شما به طاعت عهد گرفته شده،
ما لى اَراکُمْ عَنِ اللّهِ ذاهِبینَ، وَ اِلى غَیْرِهِ راغِبینَ؟! کَاَنَّکُمْ نَعَمٌ اَراحَ
چه شده که شما را رویگردان از خدا، و روى آورده به غیر او مى بینم؟! به چهارپایانى مى مانید که
بِها سائِمٌ اِلى مَرْعًى وَبِىٍّ، وَ مَشْرَب دَوِىٍّ. اِنَّما هِىَ کَالْمَعْلُوفَهِ
چوپان آنها را به چراگاه وباخیز، وآبشخور دردانگیز برده. علف چرانى هستیدکه براى بردن به قصابخانه
لِلْمُدى، لاتَعْرِفُ ماذا یُرادُ بِها اِذا اُحْسِنَ اِلَیْها،
علفش مى دهند، زمانى که با او خوبى مى کنند نمى داند از این خوبى کردن به او چه هدفى دارند،
تَحْسِبُ یَوْمَها دَهْرَها، وَ شِبَعَها اَمْرَها. وَ اللّهِ لَوْ شِئْتُ اَنْ اُخْبِرَ کُلَّ
روزش را روزگار، و سیرشدنش را زندگى مى پندارد. به خدا قسم اگر بخواهم هر کدام از شما را
رَجُل مِنْکُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمیع  ِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ، وَلکِنْ
خبر دهم که از کجا آمده و به کجا مى رود و تمام امورش چه خواهد شد خبر مى دهم، ولى
اَخافُ اَنْ تَکْفُرُوا فِىَّ بِرَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ.
مى ترسم درباره ام دچار غلوّ شوید و مرا بر رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله تفضیل داده در نتیجه کافر گردید.
اَلا وَ اِنّى مُفْضیهِ اِلَى الْخاصَّهِ مِمَّنْ یُؤْمَنُ ذلِکَ مِنْهُ.
اما بدانید من به خاصّان از یاران خود که از خطر کفر و غلوّ در امانند این مطالب را خواهم رساند.
وَ الَّذى بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَاصْطَفاهُ عَلَى الْخَلْقِ، ما اَنْطِقُ اِلاّ صادِقاً،
به خدایى که پیامبر را به حق برانگیخت و او را بر خلایق برترى داد، جز به راستى سخن نمى گویم،
وَ لَقَدْ عَهِدَ اِلَىَّ بِذلِکَ کُلِّهِ، وَ بِمَهْلِکِ مَنْ یَهْلِکُ، وَ مَنْجى مَنْ یَنْجُو،
رسول خدا مرا به همه این امور خبر داد، از هلاک هلاک شونده، و نجات نجات یافته،
وَ مَآلِ هذَا الاَْمْرِ. وَ ما اَبْقى شَیْئاً یَمُرُّ عَلى رَأْسى اِلاّ اَفْرَغَهُ فى
و عاقبت امر حکومت. هیچ حادثه اى بر من نمى گذرد جز اینکه پیامبر خبرش را در
اُذُنَىَّ، وَ اَفْضى بِهِ اِلَىَّ.
گوشم خواند، و مرا به آن آگاه ساخت.
اَیُّهَا النّاسُ، اِنّى وَ اللّهِ ما اَحُثُّکُمْ عَلى طاعَه اِلاّ وَ اَسْبِقُکُمْ
اى مردم، به خدا قسم شما را به طاعتى ترغیب نمى نمایم جز اینکه خود به عمل به آن از شما
اِلَیْها، وَ لا اَنْهاکُمْ عَنْ مَعْصِیَه اِلاّ وَ اَتَناهى قَبْلَکُمْ عَنْها.
پیشى مى گیـرم ، و از گنـاهى بازنمى دارم مگر اینکه قبـل از شمـا از آن بـاز مى ایستـم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *