خطبه ۲۲۹ – خطبه در بیان پیشامدهاى ناگوار

وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
تَخْتَصُّ بِذِکْرِ الْمَلاحِمِ
در بیـان پیشامدهاى ناگوار
اَلا بِاَبى وَ اُمّى هُمْ مِنْ عِدَّه اَسْماؤُهُمْ فِى السَّماءِ مَعْرُوفَهٌ،
پدر و مادرم فداى آنان (یاران باوفایم) باد، گروهى که نامشان در آسمان معروف،
وَ فِى الاَْرْضِ مَجْهُولَهٌ. اَلا فَتَوَقَّعُوا ما یَکُونُ مِنْ اِدْبارِ اُمُورِکُمْ،
و در زمین مجهول است. هان به انتظار عقب گرد امورتان،
وَ انْقِطاع  ِ وُصَلِکُمْ، وَ اسْتِعْمالِ صِغارِکُمْ. ذاکَ حَیْثُ تَکُونُ ضَرْبَهُ
و گسستن پیوندتان، و روى کار آمدن خردسالانتان باشید. این پیشامدها زمانى است که ضربت
السَّیْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ اَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ. ذاکَ حَیْثُ یَکُونُ
شمشیر بر مؤمن آسانتر از پیدا کردن درهمى از حلال است. زمانى که اجرِ گیرنده
الْمُعْطى اَعْظَمَ اَجْراً مِنَ الْمُعْطى. ذاکَ حَیْثُ تَسْکَرُونَ مِنْ غَیْرِ
مال از دهنده آن بیشتر است. آن زمان است که مست مى شوید اما نه از
شَراب، بَلْ مِنَ النِّعْمَهِ وَالنَّعیمِ، وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیْرِ اضْطِرار،
شراب، بلکه از زیادى نعمت و عیش و نوش، و سوگند مى خورید ولى نه از روى ناچارى،
وَ تَکْذِبُونَ مِنْ غَیْرِ اِحْراج  . ذلِکَ اِذا عَضَّکُمُ الْبَلاءُ کَما یَعَضُّ
و دروغ مى گویید اما نه بر اثر مضیقه. در آن وقت که بلا شما را بگزد چنانکه جهاز نامناسبْ
الْقَتَبُ غارِبَ الْبَعیرِ. ما اَطْولَ هذَا الْعَناءَ، وَ اَبْعَدَ هذَا الرَّجاءَ!
کوهان شتر را بگزد. این رنجوسختى چقدرطولانى، و امیدآزادى از آن چه اندازه دور از انتظار است!
اَیُّها النّاسُ، اَلْقُوا هذِهِ الاَْزِمَّهَ الَّتى تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الاَْثْقالَ مِنْ
اى مردم، مهار این شتران فتنه را که پشت آنها حمل کننده وزو و وبال است از
اَیْدیکُمْ، وَ لاتَصَدَّعُوا عَلى سُلْطانِکُمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعالِکُمْ،
دست بیندازید، و از گرداگرد امام خود پراکنده نشوید که عاقبت خود را سرزنش خواهید کرد،
وَ لاتَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نارِ الْفِتْنَهِ، وَ اَمیطُوا عَنْ سَنَنِها،
و بى باکانه در آتش فتنه اى که پیشاپیش آن قرار گرفته اید نروید، از راه آن به یک سو شوید،
وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبیلِ لَها. فَقَدْ لَعَمْرى یَهْلِکُ فى لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ،
و جاده را براى آن باز بگذارید، که به جان خودم قسم مؤمن در شعله آتش آن فتنه هلاک مى شود،
وَ یَسْلَمُ فیها غَیْرُ الْمُسْلِمِ.
و غیـرمسلمـان سـالـم مى مـاند!
اِنَّما مَثَلى بَیْنَکُمْ مَثَلُ السِّراج  ِ فِى الظُّلْمَهِ، لِیَسْتَضِئْ بِهِ مَنْ
مثل من در میان شما مثل چراغ فروزان در تاریکى است، تا آن که در آن تاریکى درآید از آن چراغ
وَلَجَها. فَاسْمَعُوا اَیُّهَا النّاسُ وَ عُوا، وَ اَحْضِرُوا آذانَ قُلُوبِکُمْ
روشنى جوید. اى مردم سخنم را بشنوید و حفظ کنید، و گوش دلتان را آماده کنید
تَفْهَمُوا.
تـا بفهمیـد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *