وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
لَمّا قَلَّدَ مُحَمَّدَ بْنَ اَبى بَکْر مِصْرَ فَمُلِکَتْ عَلَیْهِ وَ قُتِلَ
وقتى که امارت مصر را به محمدبن ابوبکر واگذاشت و مصر از دست او بیرون رفته و به شهادت رسید
وَ قَدْ اَرَدْتُ تَوْلِیَهَ مِصْرَ هاشِمَ بْنَ عُتْبَهَ، وَ لَوْ وَلَّیْتُهُ اِیّاها لَما خَلّى
مى خواستم حکومت مصر را در اختیار هاشم بن عُتبه قرار دهم، اگر او را استاندار مصر مى کردم عرصه را
لَهُمُ الْعَرْصَهَ، وَلاَ اَنْهَزَهُمُ الْفُرْصَهَ. بِلاذَمٍّ لِمُحَمَّدِ بْنِ اَبى بَکْر، فَلَقَدْ
براى دشمنان خالى نمى کرد، و فرصتى به آنان نمى داد. البته سرزنشى بر محمّد بن ابوبکر نیست، او
کانَ اِلَىَّ حَبیباً، وَ کانَ لى رَبیباً.
محبـوب مـن ، و پسر همسـرم بـود.