وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در تشویق به عمل صالح
رَحِمَ اللّهُ امْرَءًا سَمِعَ حُکْماً فَوَعى، وَ دُعِىَ اِلى رَشاد فَدَنا،
خداوندرحمت کند مردى راکه حکمتى بشنود و آن را حفظ نماید، دعوت به هدایت شود و به آن نزدیک گردد،
وَ اَخَذَ بِحُجْزَهِ هاد فَنَجا. راقَبَ رَبَّهُ، وَ خافَ ذَنْبَهُ. قَدَّمَ خالِصاً،
و دامن هدایتگرى را بگیرد و نجات یابد. خداى را پاس دارد، و از گناه خود بترسد. تلاش خالص پیش فرستد،
وَ عَمِلَ صالِحاً. اِکْتَسَبَ مَذْخُوراً، وَ اجْتَنَبَ مَحْذُوراً. رَمى غَرَضاً،
و عمل صالح انجام دهد. ذخیره سودمند بیندوزد، و از حرام دورى گزیند. تیر به نشانه زند،
وَ اَحْرَزَ عِوَضاً. کابَرَ هَواهُ، وَ کَذَّبَ مُناهُ. جَعَلَ الصَّبْرَ مَطِیَّهَ نَجاتِهِ،
و پاداش آخرتى بیابد. بر هواى نفس غلبه کند، و آرزویش را تکذیب نماید. صبر را مرکب نجات قرار دهد،
وَالتَّقْوى عُدَّهَ وَفاتِهِ. رَکِبَ الطَّریقَهَ الْغَرّاءَ، وَ لَزِمَ الْمَحَجَّهَ
و تقوا را توشه پس از مرگ کند. در راه روشن قدم نهد، و ملتزم راه
الْبَیْضاءَ. اغْتَنَمَ الْمَهَلَ، وَ بادَرَ الاَْجَلَ، وَ تَزَوَّدَ مِنَ الْعَمَلِ.
روشن شود. مهلت را غنیمت داند، با عمل خود بر اجل پیشى گیرد، و از عمل خود زاد و توشه بردارد.