وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
هنگامى که سعید بن عاص حق او را بازداشت
اِنَّ بَنى اُمَیَّهَ لَیُفَوِّقُونَنى تُراثَ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
بنى امیه از میراث محمّد صلّى اللّه علیه وآله اندک اندک به من
تَفْویقاً. وَ اللّهِ لَئِنْ بَقیتُ لَهُمْ لاََنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحّامِ
مى دهند. به خدا قسم اگر زنده بمانم آنان را دور خواهم انداخت مانند پاره جگر یا شکنبه
الْــوِذامَ التَّــرِبَــهَ .
خاک آلودى که قصاب دور مى اندازد.
] وَ یُرْوَى «التُّرابَ الْوَذَمَهَ» وَ هُوَ عَلَى الْقَلْبِ. وَ قَوْلُهُ عَلَیْهِ السَّلامُ: «لَیُفَوِّقُونَنى»
«التُراب الوَذَمه» که برعکس «وذامَ التَرِبه» است نیز روایت شده. معناى «لیفوِّقوننى»
اَىْ یُعْطُونَنى مِنَ الْمالِ قَلیلاً قَلیلاً کَفَواقِ النّاقَهِ، وَ هُوَ الْحَلْبَهُ الْواحِدَهُ مِنْ لَبَنِها.
این است که از بیت المال اندک اندک به من مى دهند مانند «فواق ناقه» که به معناى یک بار دوشیدن شیر
وَ الْوِذامُ جَمْعُ وَذَمَه، وَ هِىَ الْحُزَّهُ مِنَ الْکَرِشِ اَوِ الْکَبِدِ تَقَعُ فِى التُّرابِ فَتُنْفَضُ.[
شتر است. «وِذام» جمع «وَذَمه» عبارت از پاره شکنبه یا جگر خاک آلود است که آن را دور مى اندازند.