وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در فضل رسول اکرم(ص) و پند و اندرز
فَتَبارَکَ اللّهُ الَّذى لایَبْلُغُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ، وَلایَنالُهُ حَدْسُ
بس والا و مبارک است خداوندى که همّت هاى بلند او را درک نکنند، و حدس اندیشه هاى تیز به مقام
الْفِطَنِ. الاَْوّلُ الَّذى لاغایَهَ لَهُ فَیَنْتَهِىَ، وَلا آخِرَ لَهُ فَیَنْقَضِىَ.
بلندش نرسد. همان اوّلى که پایانى ندارد تا به آخر برسد، و آخرى ندارد تا پایان پذیرد.
مِنْها فى وَصْفِ الاَْنْبِیاءِ
و از این خطبه است در وصف پیامبران
فَاسْتَوْدَعَهُمْ فى اَفْضَلِ مُسْتَوْدَع ، وَ اَقَرَّهُمْ فى خَیْرِ مُسْتَقَرٍّ.
آنان را در برترین ودیعتگاه به امانت نهاد، و در بهترین قرارگاه مستقر ساخت.
تَناسَخَتْهُمْ کَرائِمُ الاَْصْلابِ اِلى مُطَهَّراتِ الاَْرْحامِ. کُلَّما مَضى
اصلاب کریمانه آنان را به رَحِمهاى پاک منتقل کردند. هرگاه یکى از آنان از
مِنْهُمْ سَلَفٌ قامَ مِنْهُمْ بِدینِ اللّهِ خَلَفٌ، حَتّى اَفْضَتْ کَرامَهُ اللّهِ
دنیا رفت دیگرى براى ابلاغ دین قد عَلَم نمود، تا آنکه کرامت خداوند
سُبْحانَهُ اِلى مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، فَاَخْرَجَهُ مِنْ اَفْضَلِ
سبحان منتهى به محمّد صلّى اللّه علیه وآله شد، او را از برترین
الْمَعادِنِ مَنْبِتاً، وَ اَعَزِّ الاُْرُوماتِ مَغْرِساً، مِنَ الشَّجَرَهِ الَّتى صَدَعَ
معادن رویاند، و در عزیزترین سرزمین ها کاشت، از همان درختى که پیامبرانش را
مِنْها اَنْبِیاءَهُ، وَ انْتَخَبَ مِنْها اُمَناءَهُ. عِتْرَتُهُ خَیْرُ الْعِتَرِ، وَ اُسْرَتُهُ خَیْرُ
از آن آشکار کرد، و اُمناى خود را از آن انتخاب نمود. عترتش بهترین عترت هاست، و دودمانش بهترین
الاُْسَرِ، وَ شَجَرَتُهُ خَیْرُ الشَّجَرِ، نَبَتَتْ فى حَرَم، وَ بَسَقَتْ فى کَرَم،
دودمان ها، و شجره اش بهترین شجره ها، شجره اى که در حرم روییده، و در عرصه کرامت و مجد به رشد رسیده،
لَها فُرُوعٌ طِوالٌ، وَ ثَمَرَهٌ لاتُنالُ. فَهُوَ اِمامُ مَنِ اتَّقى، وَ بَصیرَهُ مَنِ
شجره اى که شاخه هایى بلند دارد، و میوه هایى دور از دسترس. از این رو او امام تقواپیشگان، و وسیله بصیرت
اهْتَدى. سِراجٌ لَمَعَ ضَوْءُهُ، وَ شِهابٌ سَطَعَ نُورُهُ، وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ.
هدایت یافتگان است. چراغى است درخشان، و ستاره اى فروزان، و آتش گیره اى با شعله هاى زبانه دار.
سِیرَتُهُ الْقَصْدُ، وَ سُنَّتُهُ الرُّشْدُ، وَ کَلامُهُ الْفَصْلُ، وَ حُکْمُهُ الْعَدْلُ.
روشش اعتدال، طریقه اش رشد، کلامش جداکننده حق از باطل، و حکمش عدل است.
اَرْسَلَهُ عَلى حینِ فَتْرَه مِنَ الرُّسُلِ، وَ هَفْوَه عَنِ الْعَمَلِ،
خداوند او را در فاصله اى که بین آمدن پیامبران رخ داده بود برانگیخت، زمانى که مردم از عمل نیک روى برتافته
وَ غَباوَه مِنَ الاُْمَمِ.
و ملتها غرق جهالت بودند.
اِعْمَلُوا رَحِمَکُمُ اللّهُ عَلى اَعْلام بَیِّنَه، فَالطَّریقُ نَهْجٌ یَدْعُو اِلى
خداوند شما را رحمت کند، بر اساس نشانه هاى روشن عمل کنید، راه خدا مستقیم و واضح است که شما را
دارِ السَّلامِ، وَ اَنْتُمْ فى دارِ مُسْتَعْتَب عَلى مَهَل وَ فَراغ ،
به بهشت مى خواند، اکنون در محلى هستید که مى توانید با فرصتوفراغتى که دارید رضاى حق را به دست آورید،
وَالصُّحُفُ مَنْشُورَهٌ، وَ الاَْقْلامُ جارِیَهٌ، وَ الاَْبْدانُ صَحیحَهٌ،
در حالى که پرونده ها باز، و قلم ها براى ثبت اعمال در جریان، و بدنها سالم،
وَالاَْلْسُنُ مُطْلَقَهٌ، وَالتَّوْبَهُ مَسْمُوعَهٌ، وَ الاَْعْمالُ مَقْبُولَهٌ.
و زبانها گویاست، و توبه پذیرفته، و اعمال قبول مى شود.