وَ مِنْ خُطْبَه اُخْرى
از خطبه اى دیگر است
باز هم در فضیلت پیامبر(ص)
الْحَمْدُ لِلّهِ الاَْوَّلِ فَلا شَىْءَ قَبْلَهُ، وَ الاْخِرِ فَلا شَىْءَ بَعْدَهُ،
سپاس خدا را، اوّلى که پیش از او چیزى نبوده، و آخرى که پس از او چیزى نباشد،
وَالظّاهِرِ فَلا شَىْءَ فَوْقَهُ، وَ الْباطِنِ فَلا شَىْءَ دُونَهُ.
آشکارى که آشکارى فوق او نیست، و نهانى که چیزى نهان تر از او نمى باشـد.
مِنْها فى ذِکْرِ الرَّسُولِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
از این خطبه است درباره پیامبر صلّى اللّه علیه وآله
مُسْتَقَرُّهُ خَیْرُ مُسْتَقَرٍّ، وَ مَنْبِتُهُ اَشْرَفُ مَنْبِت، فى مَعادِنِ الْکَرامَهِ،
قرارگاهش بهترین قرارگاه، و محل روییدنش شریفترین محل است، در معادن بزرگوارى،
وَ مَماهِدِ السَّلامَهِ. قَدْ صُرِفَتْ نَحْوَهُ اَفْئِدَهُ الاَْبْرارِ، وَ ثُنِیَتْ اِلَیْهِ اَزِمَّهُ
و گهواره هاى سلامت. قلب خوبان شیفته او شد، و توجه دیده ها به جانب او
الاَْبْصارِ. دَفَنَ اللّهُ بِهِ الضَّغائِنَ، وَ اَطْفَأَ بِهِ النَّوائِرَ. اَلَّفَ
گشت. خداوند به برکت او کینه ها را دفن کرد، و آتش دشمنى ها را خاموش نمود. مردم را به دست او با هم
بِهِ اِخْواناً، وَ فَرَّقَ بِهِ اَقْراناً. اَعَزَّ بِهِ الذِّلَّهَ،
(به خاطر) ایمان برادر ساخت، و نزدیکان را (به خاطر کفر) از هم دور کرد. به وسیله او ذلیل را عزیز،
وَ اَذَلَّ بِهِ الْعِزَّهَ. کَلامُهُ بَیانٌ، وَ صَمْتُهُ لِسانٌ.
و عزیز بى جهت را ذلیل گرداند. کلامش روشن کننده حق، و سکوتش زبان گویا بود.