روابط دختر و پسر باید چگونه باشد در دانشگاه تا دچار گناه و عذاب وجدان نشویم؟ من از این مسأله بسیار رنج می برم. کمی مرا راهنمایی کنید.
با توجه به شرایط خاص دوران جوانی, طولانی بودن دوران تجرد غالب دانشجویان و خطرات جدی تمایلات آشکار و پنهان غرائز نفسانی , لازم است برادران و خواهران دانشجو روابط خود را از نظر کمی و کیفی تحت کنترل قرار دهند و در سطح ضرورت حفظ کنند.
بنابراین ، توصیه اکید ما این است که :
اولا: اگر ضرورتی ایجاب نمی کند حتی الامکان چنین روابطی با نامحرم برقرار نشود و خواهران دانشجو در مقابل افراد نا محرم , رفتاری متکبرانه داشته باشند نه رفتاری صمیمانه . اینکه در احکام شرعی می فرمایند در غیر ضرورت مثلا” مکروه است مرد با زن هم صحبت شود, مخصوصا” مرد و زن جوان , به این دلیل است که چه بسا همین هم صحبت شدن ها, غرایز جنسی افراد را تحریک کند و یک الفت و محبت شهوانی بین مرد و زن ایجاد گردد و نقطه آغازی برای غوطه ور شدن در انحراف و فاسد شود. در هر حال انسان باید دقیقا” درون خود را بکاود و باطنش را عمیقا” مطالعه کند که مثلا” صحبت کردن با افراد نامحرم چه ضرورتی برای او دارد.
ثانیا”: در صورت ناچاری و ضرورت , روابط با نامحرم تا آنجا که به شکستن حریم احکام الهی منجر نشود, اشکالی ندارد. بنابراین , گفتگو و نگاه های متعارف بدون قصد لذت و ریبه , اشکالی ندارد. اما با این حال , حتی الامکان لازم است در کلاسها به گونه ای باشند که کمترین اختلاط پدید آید و در برخورد و گفتگو, هنجارهای شرعی زیر رعایت شود:
۱- از گفتگوهای تحریک کننده پرهیز شود.
۲- از نگاه های آلوده و شهوانی خودداری شود.
۳- حجاب شرعی رعایت شود.
۴- قصد تلذذ و ریبه در کار نباشد.
۵- دو نفر نامحرم در محیط بسته , تنها نمانند.
بنابراین ، سعی کنید خود را عادت دهید که :
۱- در صحبت با نامحرم به او نگاه نکنید و به هیچ قسمتی از بدن او خیره نشوید و قسمت های باز و پوشیده برایتان کاملا” مساوی فرض شوند, این مسأله را با تکرار و تلقین باید ادامه دهید.
۲- در همه حال , خدا را ناظر بر اعمال و رفتار خود بدانید و عفت و حیا را فراموش نکنید.
در پایان ضمن تقدیر و تشکر از حساسیت و دقت تان نسبت به مسائل اخلاقی و ارزشی و علاقه مندی تان به پاکی و پاکدامنی و حفظ آن در محیط های دانشگاهی و غیره توصیه می شود با تقویت بنیه اعتقادی و باورهای ایمانی و دینی و گسترش فرهنگ عفت و حیا در حفظ این روحیه پسندیده تلاش کنید و مطمئن باشید اگر به حریم هایی که احکام شرع و اخلاق برایمان ترسیم کرده اند توجه و رعایت کنیم و به عبارت دیگر به وظیفه شرعی و اخلاقی مان عمل کنیم هرگز دچار عذاب وجدان نخواهیم شد. بنابراین:
۱٫ در انجام واجبات به خصوص نماز کوتاهی نکنید و حتی المقدور اول وقت و به جماعت برگزار نمایید.
۲٫ دوستان صمیمی متدین و پای بند به اصول و ارزش های اخلاقی انتخاب کنید.
۳٫ از خداوند متعال استعانت جسته و به او توکل کنید و توسل به ائمه اطهار(ع) که واسطه فیض اند فراموش نشود تا به لطف و کمک آنها بتوانید در مسیر رشد و کمال و پاکدامنی و عفت باقی بمانید، انشاءالله.