شیرین مثل شکلات

یک استاد انسان شناسی که درباره عشق تحقیق می کند می گوید: «عشق یک نوع اعتیاد شیمیایی است.» عاشق شدن مرکز لذت بخشی مغز را فعال می کند و باعث افزایش تولید آنزیم «دوپامین» و به تبع آن باعث بروز احساس لذت در انسان می شود. «دوپامین» آنزیمی است که در افراد معتاد پس از مصرف ماده مخدر احساس سرخوشی پدید می آورد. پس از مصرف شکلات نیز همین منطقه از مغز تحت تاثیر قرار می گیرد به همین دلیل است که به سختی می توان از خوردن شکلات صرف نظر کرد! با آزادشدن دوپامین در جریان خون انرژی بدن و قدرت تمرکز «بخصوص برروی همسرتان» افزایش می یابد به همین دلیل در دوران اولیه پس از ازدواج میل بیشتری برای گذراندن وقت خود با همسرتان دارید. آیا امکان تداوم این احساس در سالهای متمادی پس از ازدواج نیز وجود دارد؟ بی تردید امکان پذیر است. پزشکان در این مورد می گویند: «دوپامین» در برخورد انسان با چیزهای نو و تازه نیز آزاد می شود. بنابراین با جلوگیری از یکنواختی در زندگی می توان این احساس علاقه مشترک را حفظ کرد.

اگر در ازدواج انتخاب مناسبی کرده اید از بینی خود ممنون باشید. یک محقق و نویسنده کتاب اسرار رایحه ها در زندگی زناشویی بر این باور است که زنان با کمک حس بویایی خود می توانند زوج مناسب برای بچه دارشدن را از نظر ژنتیکی تشخیص دهند! او و دیگر محققان کشف کرده اند که زنان به طور غریزی به سمت مردانی کشیده می شوند که از نظر ژنتیکی با آنها متفاوت هستند و برای بچه دارشدن زوج مناسبی محسوب می شوند. وی در این خصوص اذعان دارد: «اگر شما شخصی را برای ازدواج انتخاب کنید که ژنهایی مشابه شما داشته باشد خطر به دنیا آوردن کودکان با بیماریهایی مادرزادی بالا می رود. آنچه که شما را به سمت زوج مناسب می کشاند آنزیم «فرومون» است که در زمان آزادشدن هورمونهای جنسی در بدن ساخته می شود. زنان بخصوص در زمان تخمک گذاری قابلیت تشخیص «فرومون» را به وسیله بینی خود دارند. هنگامی که بوی مورد نظر خود را استنشاق می کنید میزان استروژن خون بالا می رود و احساس علاقه در شما جرقه می زند!

بهتر است آنچه از بیشتر زوجها می شنوید که ازدواج چیزی جز حماقت نیست را فراموش کنید! یک روانشناس می گوید: «تحقیقات نشان داده اند که ازدواج تضمین کننده سلامت عقل و روح است و از ابتلا به بیماریهای روانی نظیر افسردگی جلوگیری می کند و کسانی که به ازدواج تن نمی دهند بیشتر به روانشناس مراجعه می کنند.بیشتر زنان با ازدواج احساس امنیت می کنند، احساس تعلق خاطر باعث تقویت اعتماد به نفس می شود.

ازدواج تنها به سلامت روح و روان شما نمی انجامد. آمارها نشان داده اند که متأهلین حتی آنهایی که دارای مشکلات خانوادگی هستند، از سلامت بدنی بیشتری برخوردارند. آنها دارای سیستم ایمنی قویتری بوده و در برابر ویروس های عامل سرماخوردگی و آنفلوآنزا مقاومت بیشتری نشان می دهند، کمتر دچار بیماریهای مزمن شده، کمتر در بیمارستان بستری می شوند و در صورت ابتلا به بیماری سریعتر بهبود یافته و طول عمر آنها از افراد مجرد حدود ۵سال بیشتر است! اما در مورد بیماریهایی چون افسردگی و سکته قلبی آمار ابتلا تنها در میان افرادی که زندگی زناشوئی بهتری دارند کاهش می یابد، گویا قلب شما می داند که ازدواج موفقی داشته اید یا خیر!

چه چیز بیش از همه شما را خوشحال می کند؟ بی نیازی مالی ممکن است رضایت بخش باشد اما تحقیقات نشان داده اند: یک زندگی زناشوئی مستحکم و موفق مهم ترین نقش را در رضایت و شادی افراد داراست. برپایه همین تحقیقات احساس رضایت از یک ازدواج موفق با خرسندی ناشی از دریافت سالانه یکصد میلیون تومان برابری می کند. بنابراین عشق ثروت را نیز به همراه دارد.

بی شک تماشای پدری که فرزند نوزادش را در آغوش گرفته و یا دست در دست فرزندش پیاده روی می کند، بسیار لذت بخش است. اما این احساس لذت برای خود پدر عمیق تر است. «هنگامی که مردی فرزندش را در آغوش می گیرد دچار تغییر ناگهانی هورمونی می شود.»

«تستسترون» «یعنی هرمون عامل پرخاشگری» پائین آمده و هرمون های «اکسیتوسین» و «سپرسین» که در زمان برقراری ارتباط با عزیزان فرد ترشح می شوند بالا می رود. این افزایش هرمونی باعث تحریک حس وابستگی و اشتیاق وی به نزدیک ترشدن به فرزندش می شود.» این تغییرات فیزیولوژیکی از ابتدای زندگی بشر در مردان وجود داشته است اما پدران امروز به علت نوع زندگی، ارتباطات عمیق تری با فرزندانشان برقرار می کنند. آخرین تحقیقات به عمل آمده نشان داده اند که ۹۳درصد پدران، فرزندان مدرسه ای خود را حداقل یکبار در هفته در آغوش می گیرند. این رقم نسبت به دهه قبل ۳درصد افزایش یافته است. برپایه همین تحقیقات ۶۰ درصد پدران هر روز فرزندان خود را در آغوش می گیرند. فواید بیولوژیکی این عمل در پدر و فرزند کاهش فشارخون، پائین آمدن میزان ترشح هرمون های عامل اضطراب و تقویت سیستم ایمنی بدن است.تحقیقات نشان داده شوهرانی که به همسر خود عشق می ورزند و احساس خود را بیان می کنند ۱۰سال جوانتر از کسانی به نظر می رسند که احساس خود را بیان نمی کنند.