جنگهای بزرگ ایران و یونان بعد از کوروش در گرفت اما اساس آن در دوره ی کوروش گذاشته شد و آنچه سبب بروز دشمنی بین ایران و یونان شد رقابت شدید اقتصادی در منطقه ای بود که در قدیم نامهای مختلفی داشت و امروز به اسم مدیترانه خوانده می شود.
هنوز ۶ سال کامل از رسیدن مرز غربی ایران به سواحل مدیترانه نگذشته بود که پلوتی سن نویسنده اهل آتن گفت ایران به تجارت ما خیلی لطمه زده است و با ادامه ی این روند تجارت ما از بین خواهد رفت و ما اگر بخواهیم تجارت خود را در دریایی که از دریای سیاه تا مدخل اقیانوس اطلس ادامه دارد حفظ نماییم باید یک نیروی دریایی قوی به وجود آوریم.
این گفته که در ۲۵ قرن قبل از این به زبان آورده شده مانند حرفی است که تا نیم قرن قبل هم به زبان می آوردند و می گفتند هر دولت که می خواهد بر دریا حکومت کند باید نیروی دریایی قوی داشته باشد.
تا وقتی که کوروش بود یونانی ها نتوانستند که یک نیروی دریایی قوی به وجود بیاوردند و آن کارها را بعد از مرگ کوروش و آغاز سلطنت کمبوجیه شروع نمودند.
علت اینکه یونانیان نتوانستند در دوره سلطنت کوروش یک نیروی دریایی قوی به وجود آورند این بود که کوروش با یونانیان قراری گذاشت مبنی بر اینکه یونانیان حق ندارند کشتی هایی بسازند که دارای ظرفیت بیش از ۷۰ بشکه باشد. کوروش می دانست کشتی هایی که ظرفیت آن از ۷۰ بشکه تجاوز نمی کند یک کشتی جنگی قوی نیست و نمی تواند با امواج دریا مبارزه کند وبیشتر در طول سواحل حرکت می کند.
محدود شدن ظرفیت کشتی های جنگی یونانیان نه تنها نیروی دریایی سرزمین های یونان را ضعیف می کرد بلکه برای یونانیان موهن بود.
تا آن روز یونانی ها محکوم آسیایی ها شده بودند و بعد از اینکه مجبور گردیدند شرط کوروش هخامنش را بپذیرند گرفتار عقده حقارت شدند و نسبت به ایرانیان کینه پیدا کردند. اما نمی توانستند خصومت خود را نشان بدهند تا اینکه شاه هخامنش زندگی را بدرود گفت و کمبوجیه جای او پادشاه شد.
بیزارم از دشمنانت ای سرزمین آریا …. کور باد نگاه آنکس که دشمن توست ، ایران من …
ای کسانی که امروز در بستر راحت غنوده اید آیا می اندیشید که راحتی امروز شما مستلزم فردا می باشد و فردا آزاد خواهند زیست که از راحتی امروز صرف نظر کنند؟
کوروش هخامنش