بیماری ایدز از علل شایع مرگ و میر در بین نوجوانان است که در سال ۲۰۱۶ میلادی باعث آلودگی حدود ۶۱۰۰۰۰ جوان ۲۴-۱۵ ساله در سراسر جهان گردید. بررسی ها نشان می دهند که در صورت عدم توجه به این بیماری ، تا سال ۲۰۳۰ میلادی ، تعداد مبتلایان به ایدز در حدود ۳٫۵ میلیون نفر افزایش پیدا خواهد کرد. یک نظرسنجی در آمریکا نشان داد که فقط ۱۰% از دانش آموزان دبیرستانی تست اچ آی وی داده اند که ۳۰% آنها در گذشته رابطه ی جنسی داشته و ۴۳% از آنها در آخرین رابطه ی جنسی خود ، از لوازم پیشگیرانه استفاده نکرده اند . نوجوانان در این دوره از زندگی خود ، در معرض بالای ابتلا به ایدز هستند که این ابتلا به سن ، عدم تعادل قدرت ، نابرابری جنسیتی و خشونت بین فردی در روابط جنسی و … بستگی دارد .در بین جوانان ، آسیب پذیرترین قشر مبتلا به ایدز ، مردان جوان همجنسباز ، ترانس ها ، معتادان تزریقی و دختران و زنان هستند که این ابتلا می توناد ناشی از افسردگی ، مصرف مواد ، عفونت های منتقله ی جنسی ، فقر ، کمبود بهداشت و عدم دسترسی به مدرسه و مراقبت های بهداشتی ، خشونت جنسی و عدم تعادل قدرت جنسیتی باشد.
پیشگیری از ایدز ، نیازمند رفتارها و کار های بنیادی می باشد که هر کدام به تنهایی موثر نمی باشند. یکی از روش های پیشگیری ، روش زیست پزشکی است که شامل مداخلات پزشکی ، کلینیکی و سلامت عمومی می باشدکه عوامل زیستی و روانشناختی را برای پیشگیری از ابتلا به ایدز آماده می کند . این روش شامل تست اچ آی وی است که در حال حاضر ، جوانان به عنوان آسیب پذیرترین قشر ، کمتر به این تست روی می آورند . روش دیگر زیست پزشکی ، مصرف دارو های پیشگیری کننده مثل emtricitabine و tenofovir می باشد که به میزان زیادی خطر ابتلا به ایدز را کاهش می دهد که روش مطمئنی بوده ولی در بزرگسالان نسبت به جوانان موثرتر بوده و افراد به دلیل فراموشی ، مشغولیت و دسترسی نداشتن به دارو ، عدم حمایت بیمه ها از این داروها ، احساس خطر نکردن نسبت به ابتلا به ایدز و عدم اشاره ی پزشک به بیمار برای مصرف این داروها ، این داروها را یا مصرف نمی کنند و یا کم مصرف می کنند و این عمل باعث کاهش تاثیرگذاری این روش می گردد. روش دیگر ، استفاده از واکسن cabotegravir می باشد که مهارکننده ی آنزیم اینتگراز ویروس بوده و در پیشگیری و درمان ایدز موثر می باشد و نسبت به داروی خوراکی اشاره شده ، برای افرادی که مشغله ی زیادی دارند و برای افراد دارای روابط جنسی زیاد ، بهتر می باشد.
یکی دیگر از راه های مبارزه با بیماری ایدز ، استفاده از میکروب کش هایی مثل ژل tenofovir می باشد که در داخل واژن یا مقعد استفاده شده و از انتقال بیماری از راه تماس جنسی ، جلوگیری می کند و سمیت داروهای خوراکی و تزریقی پیشگیرانه را ندارد. حلقه های داخل وریدی برای پیشگیری از بارداری وجود دارند که از داروی dapivirine تهیه شده و خطر ابتلا به ایدز را کاهش می دند و تاثیرگذاری این دارو در زنان ۴۵-۲۲ ساله بیشتر از زنان ۲۱-۱۸ ساله می باشد. ختنه کردن مردان نیز روشی سریع و ارزان است که می تواند خطر ابتلا به اچ آی وی را کاهش دهد.
مداخله ی دیگر پیشگیری از ابتلا به ایدز ، مداخلات رفتاری است که با راه های متعددی از جمله استفاده از کاندوم در حین رابطه ی جنسی ، کاهش دفعات رابطه جنسی و افزایش مهارت های جنسی از ابتلا به ایدز و سایر بیماری های مقاربتی جلوگیری می کند. در این روش ، نیازمند راه هایی هستیم که بتوان آن را به افراد گوناگون مطابقت داد و طیف وسیعی از مردم بتوانند از این روش ها استفاده کنند . موثرترین روش های مداخلات رفتاری ، آن هایی هستند که در ارتباط با روش های زیست پزشکی می باشند و از این مهم ترین این موارد می تواند به مصرف مداوم دارو های پیشگیرانه اشاره کرد.
مداخلات دیگر جلوگیری از ابتلا به ایدز ، مداخلات بنیادی می باشد . عواملی مانند کمبود آموزش ، خشونت ، فقر ، کمبود غذا ، بیکاری و تبعیض باعث افزایش ابتلا به ایدز و کاهش دسترسی به عوامل پیشگیری کننده از این بیماری می گردند. از جمله ی این موارد می توان به استفاده از زور و خشونت برای برقراری رابطه ی جنسی اشاره کرد که در صورت فقدان خشونت و رابطه ی جنسی در نتیجه ی آن ، انتقال بیماری نیز وجود نخواهد داشت. در بعضی از مناطق جهان ، رابطه ی جنسی در بین جوانان ، وسیله ای برای به دست آوردن جایگاه اجتماعی در میان همسالان و افزایش عزت نفس است و می توان با جایگزینی کارهای دیگر برای افزایش عزت نفس جوانان ، از این اعمال پیشگیری کرد. در نهایت برای پیشگیری از ابتلا به ایدز ، باید پیشگیری های بنیادی و رفتاری انجام گردیده و از پیشگیری های زیست پزشکی موثر نیز به طور منظم استفاده گردد و در کل ، باید به خواسته ها و نیازهای جوانان توجه شود.