نا گفته هائی درمورد شراب!

شراب از اول خلقت هم حرام بوده!
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: ما بَعثَ اللّهُ نبیّا قَطُّ إلّا و قَد عَلِمَ اللّهُ أنّهُ إذا أکْمَلَ لَه دِینَهُ کانَ فیهِ تَحْریمُ الخَمرِ، و لَم تَزَلِ الخَمرُ حَراما، إنّ الدِّینَ إنّما یُحَوِّلُ مِن خَصْلَهٍ ثُمّ اخْرى، فلَو کانَ ذلکَ جُمْلَهً قَطّعَ بِهِم (بالنّاسِ) دُونَ الدِّینِ. [۱]
خداوند هرگز پیامبرى را برنینگیخت، مگر آن که مى‏ دانست که چون دین او را کامل کند، تحریم شرابخوارى نیز در آن است. شراب، همیشه حرام بوده است. همانا دین، مرحله به مرحله (تدریجا) کامل مى ‏شود و اگر از همان ابتدا کامل بود مردم دین را نمى ‏پذیرفتند.

شراب از بین برنده عقل:
الإمامُ علیٌّ علیه السلام: فَرضَ اللّهُ … تَرْکَ شُرْبِ الخَمرِ تَحْصینا للعَقلِ.[۲] 
خداوند براى حفظ عقل، ترک شرابخوارى را واجب گردانید.

مفاسد بی شمار مترتب بر شرابخواری:
الإمامُ الباقرُ علیه السلام: إنَّ اللّهَ حَرّمَ الخَمرَ لِفعْلِها و فَسادِها. [۳]
خداوند شراب را به علّت تأثیر بد و فسادانگیز بودن آن حرام فرمود.

الإمامُ الباقرُ علیه السلام: أفاعِیلُ الخَمرِ تَعْلو على کُلِّ ذَنبٍ، کما تَعْلو شَجَرتُها على کُلِّ شَجَرهٍ. [۴]

همان گونه که درخت شراب از هر درختى بلندتر مى‏ شود، تأثیرات بد شراب نیز از هر گناهى بیشتر است.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام‏ عِندَ ما سألَهُ المُفَضّلُ عن عِلَّهِ تَحریمِ الخَمرِ: حَرّمَ اللّهُ الخَمرَ لِفِعْلِها و فَسادِها، لأنّ مُدْمِنَ الخَمرِ تُورِثُهُ الارْتِعاشَ، و تَذهَبُ بنُورِهِ، و تَهْدِمُ مُرُوّتَهُ، و تَحْمِلُهُ على أنْ یَجْتَرئَ على ارتِکابِ المَحارِمِ، و سَفْکِ الدِّماءِ، و رُکوبِ الزِّنا، و لا یُؤمَن إذا سَکِرَ أنْ یَثِبَ على حُرَمِهِ و لایَعْقِلُ ذلکَ، و لا یَزیدُ شارِبَها إلّا کُلَّ شَرٍّ. [۵]
در پاسخ به سؤال مفضّل از علّت تحریم شراب فرمود: خداوند شراب را به علّت تأثیر بد و فسادى که به وجود مى ‏آورد حرام کرد؛ زیرا میگسار دچار رعشه [در اندام‏] مى ‏شود، و شراب نورانیت و جوانمردى و مروتش را از بین مى ‏برد و او را در ارتکاب کارهاى حرام و خونریزى و زنا، گستاخ مى‏ کند و این خطر برایش وجود دارد که چون مست و لا یعقل شود به محارم خود تجاوز کند. شراب بر شراب خوار جز شر و بدى نمى‏ افزاید.

 الإمامُ الرِّضا علیه السلام: حَرّمَ اللّهُ الخَمرَ لِما فیها مِن الفَسادِ، و مِن تَغْییرِها عُقولَ شارِبِیها، و حَمْلِها إیّاهُم على إنْکارِ اللّهِ عزّ و جلّ، و الفِرْیَهِ علَیهِ و على رُسُلِهِ، و سائرِ ما یکونُ مِنهُم مِن الفَسادِ و القَتلِ. [۶]
خداوند شراب را حرام فرمود؛ زیرا شراب تباهى مى ‏آورد، عقل شراب خواران را دگرگون مى‏ کند و آنان را به انکار خداى عزّ و جلّ و دروغ و تهمت بستن به او و پیامبرش وا مى ‏دارد و دیگر اعمالى چون تبهکارى و قتل که از شراب خواران سر مى ‏زند.

شراب، مادر و کلید همه گناهان و پلیدیها!
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: الخَمرُ امُّ الفَواحِشِ و الکبائرِ. [۷]
شراب، مادرِ زشت کاریها و گناهان بزرگ است.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: الخَمرُ امُّ الفَواحِشِ و أکْبَرُ الکَبائرِ. [۸]
شراب ریشه زشتیها و بزرگترین گناه کبیره است.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: الخَمرُ امُّ الخَبائثِ. [۹]
شراب، ریشه پلیدیهاست.

الإمامُ الصّادقُ علیه السلام: شُرْبُ الخَمرِ مِفْتاحُ کُلِّ شَرٍّ، و شارِبُ الخَمرِ مُکَذِّبٌ بکِتابِ اللّهِ عزّ و جلّ، و لَو صَدّقَ کِتابَ اللّهِ حَرَّمَ حَرامَهُ.[۱۰]

شرابخوارى کلید هر بدى است و شراب خوار، کتاب خداوند عزّ و جلّ را دروغ مى‏ شمارد، زیرا اگر آن را باور داشت، حرام آن را بر خود حرام مى‏ دانست.

شرابخوار روز و شب در خشم خدا

شرابخوا عروس شیطان

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: مَثَلُ شارِبِ الخَمرِ کمَثَلِ الکِبْریتِ، فاحْذَروهُ لا یُنْتِنْکُم کما یُنْتِنُ الکِبْریتُ. و إنّ شارِبَ الخَمرِ یُصْبِحُ و یُمْسِی فی سَخَطِ اللّهِ، و ما مِن أحَدٍ یَبیتُ سَکْرانَ إلّا کانَ للشَّیطانِ عَروسا إلى الصّباحِ، فإذا أصْبَحَ وَجبَ علَیهِ أن یَغْتَسِلَ کما یَغْتَسِلُ مِن الجَنابَهِ. [۱۱]
شراب خوار به گوگرد مى ‏ماند؛ به او نزدیک م شوید که شما را بدبو مى‏ کند همچنان که گوگرد بدبو مى ‏کند. شراب خوار شب و روز در خشم خداست. هر کس شب را به مستى سر کند، تا صبح، عروس شیطان است.(یعنی شیطان با او لواط میکند) و از این رو، صبح باید غسل کند، همچنان که غسل جنابت مى‏ کند.

هر کس در تهیه شدن شراب نقشی داشته ملعون است!
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: لَعنَ اللّهُ الخَمرَ، و عاصِرَها، و غارِسَها، و شارِبَها، و ساقِیَها، و بائعَها، و مُشْتَرِیَها، و آکِلَ ثَمَنِها، و حامِلَها، و المَحْمولَهَ إلَیه.ِ  [۱۲]
خداوند شراب و شرابگیر و آن را که درختى براى تهیه شراب بکارد و شرابخوار و ساقى شراب و شراب فروش و خریدار شراب و کسى که پول شراب فروشى را بخورد و کسى که آن را حمل کند و کسى را که شراب برایش حمل شود لعنت کرده است.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: إنّ اللّهَ لَعنَ الخَمرَ، و عاصِرَها، و مُعْتَصِرَها، و شارِبَها، و ساقِیَها، و حامِلَها، و المَحْمولَهَ إلَیهِ، و بائِعَها، و مُشْتَرِیَها، و آکِلَ ثَمَنِها. [۱۳]
خدا لعنت کرده است شراب و شرابگیر و شرابخوار و ساقى شراب و حمل کننده آن را و کسى را که برایش حمل مى ‏شود و فروشنده و خریدار و کسى را که از پول شراب مصرف کند.

ملعون است کسی که بر سر سفره شراب می نشیند!
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: مَلْعونٌ مَلْعونٌ مَن جَلسَ طائعا على مائدَهٍ یُشرَبُ علَیها الخَمرُ.[۱۴]
ملعون است، ملعون است‏ کسى که با میل خود بر سر سفره‏اى که در آن شراب نوشیده مى‏ شود بنشیند.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: مَن کانَ یُؤمنُ باللّهِ و الیَومِ الآخِرِ فلا یَجْلِسْ على مائدَهٍ یُشْرَبُ علَیها الخَمرُ. [۱۵]
کسى که به خدا و روز واپسین ایمان داشته باشد، نباید بر سر سفره‏اى بنشیند که در آن شراب خورده مى‏ شود.

الإمامُ علیٌّ علیه السلام: لا تَجْلِسوا على مائدَهٍ یُشْرَبُ علَیها الخَمرُ، فإنّ العَبدَ لا یَدْری مَتى یُؤخَذُ. [۱۶]
بر سر سفره‏اى که در آن شراب نوشیده مى‏ شود منشینید؛ زیرا که آدمى نمى‏ داند چه وقت جانش ستانده مى‏‌شود.

شراب خوار ایمان ندارد
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: لا تُجْمَعُ الخَمرُ و الإیمانُ فی جَوفِ أو قَلبِ رجُلٍ أبدا. [۱۷]
شراب و ایمان هرگز در درون یا دل کسى با هم جمع نمى‏ شوند.

حرام بودن هر آنچه تأثیر شراب داشته باشد! مثل شیشه و کراک و…
الإمامُ الکاظمُ علیه السلام: إنّ اللّهَ عزّ و جلّ لم یُحَرِّمِ الخَمرَ لاسْمِها، و لکنّهُ حَرّمَها لعاقِبَتِها؛ فما کانَ عاقِبَتُهُ عاقِبَهَ الخَمرِ فهُو خَمرٌ. [۱۸]
خداوند عزّ و جلّ شراب را به خاطر نامش حرام نکرده بلکه به سبب پیامدهاى آن حرامش کرده است. پس، هر چیزى که پیامدهاى شراب را داشته باشد آن نیز شراب است.

مردم  در دنیا با شراب خوار چطور رفتار کنند!؟ 
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: شارِبُ الخَمرِ لا تُصَدِّقوهُ إذا حَدّثَ، و لا تُزَوِّجوه إذا خَطَبَ، و لا تَعودوهُ إذا مَرِضَ، و لا تَحْضَروهُ إذا ماتَ، و لا تأتَمِنوهُ على أمانَهٍ. [۱۹]
شراب خوار اگر سخنى گفت باور نکنید، اگر خواستگارى کرد به او زن ندهید، اگر بیمار شد به عیادتش نروید، اگر مُرد بر جنازه ‏اش حاضر نشوید، و به او امانت مسپارید.

رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: لا تجالِسوا مَع شارِبِ الخَمرِ، و لا تَعودوا مَرْضاهُم، و لا تُشَیِّعوا جَنائزَهُم، و لا تُصَلّوا على أمْواتِهِمْ؛ فإنّهُم‏ لابُ أهلِ النّارِ کما قالَ اللّهُ: ««اخسَؤُوا فیها و لا تُکَلِّمونِ»[۲۰][۲۱]

با شراب خوار همنشینى نکنید، اگر بیمار شدند عیادتشان نروید، جنازه ‏شان را تشییع نکنید، بر مرده ‏شان نماز نخوانید؛ زیرا آنان سگهاى دوزخ هستند، چنان که خداوند [خطاب به آنان در دوزخ‏] مى‏‌فرماید: «دور شوید  [دور شدن سگ‏ها] در آتش و با من سخن مگویید.

تشویق به ترک شرابخوارى حتی به خاطر غیر خدا
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: مَن تَرَکَ‏ الخَمرَ لغَیرِ اللّهِ سَقاهُ اللّهُ مِن الرَّحیقِ المَخْتومِ، فقالَ علیٌّ علیه السلام: لغَیرِ اللّهِ؟! قالَ: نَعَم و اللّهِ، صِیانَهً لنفسهِ.[۲۲]
هر که‏‌ براى غیر خدا [هم که شده‏] شرابخوارى را رها کند، خداوند او را از شراب [بهشتى‏] ناب و مهر شده بنوشاند. على علیه السلام عرض کرد: براى غیر خدا؟! فرمود: آرى، به خدا قسم؛ براى حفظ خویش.

الإمامِ الصّادق علیه السلام: مَن تَرَکَ الخمرَ لغَیرِ اللّهِ سَقاهُ اللّهُ مِن الرَّحیقِ المَخْتومِ. قالَ: یا بنَ رسولِ اللّهِ، مَن تَرکَ الخَمرَ لغَیرِ اللّهِ؟! قالَ: نَعَم و اللّهِ، صِیانَهً لنَفْسِهِ. [۲۳]
کسى که شرابخوارى را براى غیر خدا [هم که شده‏] رها کند، خداوند او را از شراب (بهشتى‏) ناب و مُهر شده بنوشاند. راوى عرض کرد: یابن رسول اللّه! کسى که شراب را براى غیر خدا ترک کند؟! فرمود: آرى به خدا قسم، براى حفظ (سلامت و دین و آخرت)‏ خویش.