بسیاری از روان شناسان رشد بر سر این موضوع توافق دارند که «هنگامی که مراقبت از کودک با کیفیت بالایی صورت گیرد، دلیلی وجود نخواهد داشت که انتظار رشد نامناسب او را داشته باشیم.» در واقع، شواهدی وجود دارد که مراقبت روزانه با کیفیت بالا، از لحاظ رشد شناختی کودک، مفیدتر از صرفاً مراقبت از او در خانه است. البته هنوز هم لازم است که والدین از نزدیک مراقب رفتار کودک خود باشند دوران کودکی، دوران رشد سریع است و به همین جهت است که مراقبت و پشتیبانی مناسب از کودک در این دوران حساس ضرورت دارد. آنچه در زیر آمده است چند نمونه از علایم هشدار دهنده رفتاری در زمانی است که کودکتان را به یک جانشین یا پرستار می سپارید و باید مراقب آن ها بود اگر کودک شما نشان هایی از تغییر رفتار ناگهانی از خود نشان داد، زمان آن است که وضعیت فعلی مراقبت از او را مورد بررسی مجد قرار دهید.
گریه هنگامی که فکر می کند با پرستار تنها گذاشته می شود کاملاً طبیعی است چرا که کودک ترجیح می دهد پیش والدینش بماند. اما داشتن واکنش هیجانی منفی و شدید نسبت به یک فرد، نشانه خطر است.
:: چسبیدن بیش از حد به والدین
هر چند کودک نیاز به حمایت و جلب اطمینان دارد اما چسبیدن و آویزان شدن بیش از حد به والدین و دور نشدن از آن ها، نشانه وجود مشکل است. اگر متوجه تغییر ناگهانی در رفتار کودک خود شدید دقت کنید که چه موقع و کجا این رفتار بیشتر بروز می کند. آیا کودک شما قبل و بعد از رفتن پیش پرستار یا مهد کودک به شما می چسبد؟ در این صورت، دانستن این که چرا کودک شما در این زمان ها به توجه بیشتر شما نیاز دارد، مهم است. برخی اضطراب های جدایی، عادی هستند اما یک الگوی مداوم و تکرار شونده ممکن است نشانگر این باشد که فرزند شما توجه مورد نیازش را از پرستارش دریافت نمی کند. گریه هنگامی که فکر می کند با پرستار تنها گذاشته می شود کاملاً طبیعی است چرا که کودک ترجیح می دهد پیش والدینش بماند. اما داشتن واکنش هیجانی منفی و شدید نسبت به یک فرد، نشانه خطر است. آیا کودک شما هر گاه که از والدین جدا می شود گریه می کند یا فقط هنگامی که قرار است نزد این پرستار خاص برود؟ اگر این مشکل فقط در مورد پرستار وجود دارد، زمان بررسی مجدد وضعیت مراقبت از کودک تان فرارسیده است.
زخم، بریدگی، کبودی و خون مردگی در حوادث مکرر: داشتن چند جای زخم و بریدگی، بخش طبیعی از زندگی سالم و پر جنب و جوش دوران کودکی است، اما تعداد غیرقابل توجهی از حوادث می تواند نشانه هشداردهنده ای از مراقبت ضعیف یا حتی تنبیه جسمی باشد. اگر کودک شما هنگامی که پیش پرستار است حوادث زیادی از این قبیل برایش پیش می آید، سریعاً موضوع را مورد بررسی قرار دهید تا چنانچه اقدام دیگری لازم است، صورت گیرد.
کودک شما باید هم با خود شما و هم با پرستارش احساس راحتی کند و افکار، ملاحظات، احساسات و مشکلاتش را به راحتی در میان بگذارد. اگر کودک تان در برقراری ارتباط با پرستارش مشکل دارد ممکن است نشانه این باشد که حمایت عاطفی و راهنمایی مورد نیازش را از او دریافت نمی کند.
گریه هنگامی که فکر می کند با پرستار تنها گذاشته می شود کاملاً طبیعی است چرا که کودک ترجیح می دهد پیش والدینش بماند. اما داشتن واکنش هیجانی منفی و شدید نسبت به یک فرد، نشانه خطر است.
:: نافرمانی و حرف نشنوی
بروز ناگهانی نافرمانی یا حرف نشنوی غیرقابل توجیه می تواند نشانه ای از وجود مشکل با پرستار باشد. به منظور حفظ پایداری و سازگاری، تنظم یک نقشه و الگوی رفتاری برای پرستار بچه ضرورت دارد. رفتار نامناسب کودک ممکن است نشانه این باشد که پرستار به وظایف خود در زمینه رعایت مقررات و انضباط، رفتار اجتماعی مناسب و رشد شخصیت کودک، درست عمل نمی کند.
تغییر ناگهانی در رفتار شاید هشدار دهنده ترین نشانه باشد. این رفتارها ممکن است در خانه، در بین همسالان یا حتی در حین خواب بروز داده شود. مثلاً کودکی که پیش از این مشتاق بیرون رفتن از خانه بوده، بدخلق و کناره گیر شود یا کودکی که خوش اخلاق و گرم بوده، نشانه های خشم و عصبانیت بروز دهد. اگر متوجه تغییر رفتار کودک خود یا تغییر الگوی خواب او شدید، فوراً وضعیت را مورد بررسی قرار دهید تا راه حلی برای مشکل بیابید.