یرسینا ، فرانسیسلا ، بروسلا و پاستورلا

   این ارگانیسم ها در یک فصل در نظر گرفته شده اند ، چون ویژگی های مشترک زیادی دارند (پاستورلا فقط شامل دو ویژگی اول است ):

۱) همه آنها باسیل های گرم منفی هستند.

۲)همه آنها از بیماری های زئونوزی(Zoonotic) هستند (یعنی اصولا  بیماری های حیوانات می باشند ).

۳) این باکتری ها خیلی کشنده بوده و قادر هستند در هر نقطه ای از بدن که لمس می کنند ، نفوذ کنند. این حالت می تواند روی پوست بعد ازنیش زدن حشره، گازگرفتن یک حیوان ، یا تماس مستقیم با یک حیوان به وجود بیاید. می تواند در ریه ها بعد از استنشاق یک ماده ائروسل شده عفونت دار اتفاق بیفتد.

۴) از محل تماس (که معمولا پوست است) باکتری ها به وسیله مارکروفاژها فاگوسیتوز (بیگانه خواری) می شوند. آنها می توانند در داخل ماکروفاژها زنده بمانند و بنابراین ارگانیسم های دورن سلولی اختیاری هستند. آنها به گره های لنفاوی منطقه ای تغییر مکان داده و در آنجا ایجاد عفونت می کنند و سپس به سمت جریان خون و ارگان های دیگر مثل کبد، طحال و ریه ها حرکت می کنند.

    مانند ارگانیسم های دورن سلولی دیگر (شکل ۷-۲ را بیبینید) ایمنی از طریق سلول است، و تزریقات دورن پوستی عصاره باکتریال یک واکنش افزایش حساسیت نوع تاخیری (DTH) را ایجاد خواهد کرد. این واکنش به تورم و سخت شدن پوست در محل تزریق ۱ تا ۲ روز بعد منجر می شود . وجود آماس حاکی از ان است که قبلا در معرض این باکتری قرار گرفته و می تواند به عنوان یک تست تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد (بحث DTH و تست دورن پوستی را در فصل ۱۴ صفحه ۱۰۴ بیبینید).

۵) درمان معمولی یک آمینوگلیکوزید (جنتامایسین یا استرپتومایسین) و یا داکسی سایکلین (Doxycycline) است که باید برای یک دوره طولانی مورد استفاده قرار گیرد تا به باکتری مخفی شده دورن سلولی برسد.

یرسی یناپستیس (Yersinia Pestis) :

     همه شما در مورد طاعون خیارکی (Bubonic Plague) و اینکه موش های صحرایی تا حدودی در آن دخالت دارند ، شنیده اید. موش های صحرایی PESTS (Yersinia Pestis) هایی هستند که بیماری را در خود دارند، در حالی که کک ها به عنوان یک ناقل عمل می کنند که یرسی یناپستیس را به انسان منتقل می کنند. طاعونخیارکی (Bubonic Plague)، یک چهارم از جمعیت اروپا را در قرن چهاردهم نابود کرد. بعدا همه گیری از چین به هند منتقل شد (جایی که این بیماری ۱۰ میلیون نفر را کشت) و در سال های ۱۹۰۰ به سان فرانسیسکو رسید. این ارگانیسم اکنون در سنجاب ها و سگ های هامون جنوب غربی ایالات متحده وجود دارد.

     فاکتورهای عفونت زای FI ، V و W این ارگانیسم را قادر می سازند تا پس از بیگانه خواری (ارگانیسم دورن سلولی اختیاری) به نابودی مقاومت کند.

۱)بخش ۱(F1) : این آنتی ژن کپسولی ویژگی های ضدبیگانه خواری دارد.

۲) آنتی ژن های V و W : این آنتی ژن ها که به ترتیب یک پروتئین و یک لیپوپروتئین هستند ، در گونه های یرسی نیا (Yersinia)منحصر به فرد هستند و کار آنها شناخته شده نیست.

     طی دوره های میان اپیدمی (اکنون در یکی از این دوره ها به سر می بریم) ، طاعون خیارکی ممکن است طی اردو ، شکار و یا پیاده روی به انسان سرایت کند. شخص قربانی یا یک جونده آلوده مرده را لمس می کند ویا به وسیله  یک کک آلوده گزیده  می شود.

     باکتری ها پوست را مورد حمله قرار داده و به وسیله ماکروفاژها بلعیده می شوند. آنها به تکثیر دورن سلولی خود ادامه داده و ظرف یک هفته به سمت نزدیکترین گره های لنفاوی که معمولا غده های کشاله ای هستند حرکت می کنند (Boubon کلمه یونانی برای “کشاله ران” است) گره ها مانند تخم مرغ متورم شده و داغ ، قرمز و دردناک می شوند. سردرد و تب به وجود می آید. باسیل ها، جریان خون ،کبد ،ریه ها و ارگا ن های دیگر را مورد حمله قرار می دهند. خونریزی زیر پوست باعث یک تغییر رنگ مایل به سیاه می شود و به همین علت مردم طاعون خیارکی را “مرگ سیاه” می نامند. بدون درمان، این بیماری طی چند روز به مرگ منجر می شود. در طی دوره های اپیدمی، این بیماری ممکن است به صورت طاعون ذات الریه ای نیز مشاهده می شود که انتقال آن به وسیله باکتری های آئروسل شده از انسان به انسان صورت می گیرد.

     اگر شما مریضی را مشاهده کنید که در آریزونا یا نیومکزیکو چادر زده و دچار تب شده است، شاخص بالایی از مشکوک شدن به این بیماری دارید. ممکن است بخواهید فورا جنتامایسین را شروع کنید. شما نمی توانید به وجود غدد لنفاوی متورم متکی باشید : بین سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۴ ،۲۵% از موارد در نیومکزیکو درگیری غدد  لنفاوی را نداشتند.

     اگر این بیماری درمان نشود ، مرگبار است! حدود ۷۵% از افرادی که در مان نمی شوند، می میرند!

     کنترل اپیدمی شامل DDT برای کک ها و نابودی موشهای صحرایی است. اگر شما فقط موش های صحرایی را بکشید، کک های گرسنه به جای آنها از انسان تغذیه خواهند کرد! انواع دیگری از یرسی نیا که Yesrinia Enterocolitica نامیده می شود، کولون را آلوده می کند. و وابستگی نزدیکی به Escherichia Coli دارد (فصل ۹ صفحه ۶۱ را بیبینید).

فرانسیسلا تولارنزیس (Francisella Tularensis):

     تولارمی (Tularemia) بیماری است که خیلی به طاعون خیارکی شباهت دارد به طوری که همیشه موقع بررسی طاعون در زمره تشخیص های افتراقی در نظر گرفته می شود. این بیماری بیشتر از طریق دست زدن و پرورش خرگوش ،نیش کنه و حشرات کوچک کسب می شود. بیشتر از صد مخلوق از جمله خرگوش ، پستانداران دیگر و حتی خزندگان و ماهی ها این بیماری را منتقل می کنند. تولارمی در سراسر ایالات متحده پخش شده است.

     مانند یرسی پستیس (Yersinia Pestis)، این ارگانیسم خیلی مهلک و کشنده است و می تواند ناحیه تماس را مورد حمله قرار د اده و به بیش از یک بیماری منجر شود.مهمترین بیماری هایی که توسط فرانسیسلا تولارنزیس به وجود می آیند بمیاری های تولارمی زخمی (Ulceroglandular) و تولارمی پنومونیک هستند.

۱)تولارمی زخمی-غده ای : بعد از نیش زدن نه یا حشره کوچک (Deerfly)، و یا تماس با خرگوش وحشی ، یک سوراخ متمایزشده با پایه سیاه در پوست توسعه می یابد. تب و علائم سیستماتیک به وجود آمده و گره های موضعی لنف متورم ، قرمز و دردناک می شوند (بعضی مواقع چرک تراوش می کند).سپس باکتری می تواند در خون و ارگان های دیگر منتشر شود.

     توجه داشته باشید که این علائم تقریبا شبیه طاعون خیارکی هستند، اما در طاعون معمولا زخم پوست وجود ندارد و میزان مرگ و میر تولارمی زخمی ۵% بوده و به اندازه طاعوننیست.

۲) تولارمی پنومونیک (Pneumonic Tularemia): پراکنده شدن و استنشاق باکتری ها طی زخم شدن و آسیب پوست از یک خرگوش و یا انتشار ترشحات خونی پوست به درون شش ها می تواند به عفونت ریه منجر شود.

     فرانسیسلا تولارنزیس نیز ممکن است به نواحی دیگر تماس مانند چشم (تولارمی چشمی = Oculogandular Tularemia) و دستگاه گوارش (تولارمی حصبه ای = Typhoidal Tularemia) حمله می کند.

     چون این باکتری خیلی کشنده است (۱۰ ارگانیسم می توانند باعث بیماری شوند)، بیشتر آزمایشگاه ها آن را از خون یا چرک کشت نمی دهند. به همین دلیل توصیه نمی شود که چرک غدد لنفاوی عفونی شده کشیده می شود. تشخیص بیماری براساس تصویر و ظواهر کلینیکی است ، یک تست پوستی شبیه به PPD برای سل ، و اندازه گیری عیار و کمیتآنتی بادی ها در برابر فرانسیسلا تولارنزیس.

بروسلا (Brucella) (Brucellosis) : 

     کلیه نام های گونه های بروسلا براساس حیواناتی است که مبتلا به این عفونت می شوند :

  • بروسلا ملیتنیس (Brucella melitensis) ( بزها)
  • بروسلا آبورتوس (Brucella abortus)(باعث سقط عفونی در گاو می شود )
  • بروسلا سوئیس (Brucella Suis) ( خوک ها)
  • بروسلا کانیس (Brucella canis)( سگ ها)

انسان بروسلا را از تماس مستقیم با گوشت حیوان آلوده یا جفت های سقط شده و یا خوردن فرآورده های لبنیاتی آلوده می گیرد. وقوع این بیماری در سراسر جهان در مقایسه باطاعون خیارکی و تولارمی بیشتر است. با وجود این ، در ایالات متحده چون گله ها مصون و ایمن شده و شیر پاستوریزه می شود، این بیماری خیلی شایع نیست.

     مانند باکتری های دیگر این فصل ، بروسلا در پوست ، ملتحمه چشم ، ریه ها ، یا دستگاه گوارش نفوذ می کند. با وجود این ؛ خیارک (buboes) و زخم اولیه پوست هیچکدام به وجود نمی آیند. نفوذ کردن با گسترش لنفاوی ، رشد درون سلولی اختیاری در ماکروفاژها ، و تهاجم به خون و ارگان ها دنبال می شود. علائم سیستماتیک بوده و شامل تب ، لرز، عرق کردن ، بی اشتهایی ، کمر درد ، سردرد و بعضی مواقع لنفادنوپاتی (Lymphadenopathy) می باشد. معمولا تب بعد از ظهر به اوج خود رسیده و به تدریج تا صبح به حالت نرمال بر می گردد. افزایش کند دما در طی روز و کاهش آن در شب به نام دیگر آن Undulant fever منجر شده است. این علائم ممکن است ماه ها و سال ها دوام داشته باشند، اما خوشبختانه ، این بیماری به ندرت کشنده است.

     تشخیص بیماری فعال به وسیله کشت ارگانیسم از خون ، مغز استخوان ، کبد و یا گره های لنفاوی ، بهتر صورت می گیرد. آزمایش سرولوژیک که افزایش آنتی بادی های ضد بروسلا (Anti-Brucella) را نشان می دهد ،حاکی از بیماری فعال است. یک تست پوستی  (با بروسلرژین =Brucellergin) شبیه به تست تولارمی قابل دسترسی است ،اما یک نتیجه مثبت فقط  نشان دهنده در معرض قرار گرفتن این ارگانیسم است و ثابت نمی کند که یک تب مالت فعال وحود داشته باشد.

پاستورلا مولتوسیدا (Pasteurella multocida):

     این ارگانیسم زئونوزی (Zoonotic) گرم منفی است. با وجود این ، یک ارگانیسم درون سلولی اختیاری نیست. این باکتری به همان صورتی که استرپتوکوکوس در نازوفارنکس در انسان تجمع پیدا می کند در دهان گربه تجمع پیدا کرده و کلون می شوند. همچنین در پستانداران دیگر و پرندگان نیز باعث بیماری می شود.

     این باکتری باعث بیشتر زخم های عفونی پس از گاز گرفتن گربه یا سگ می شود. وقتی که بیماری با گاز گرفتگی (یا خراش) به وسیله سگ یا گربه مراجعه می کند نباید زخم را با بخیه ببندید. یک زخم بسته محیط مناسبی را برای رشد Pasteurella multocida ایجاد کرده و عفونت به وجود آمده می تواند مفاصل و استخوان های موضعی را مورد هجوم قرار دهد. بیماران آلوده شده را با پنی سیلین یا دئوکسی سیلین درمان کنید.

          یرسی نیاپستیس سک باکتری گرم منفی با یک طرح رنگ آمیزی دو قطبی است. دو انتهای این باکتری میله ای شکل نسبت به مرکز آن رنگ بیشتری می گیرد. سه پستاندار شکارهای یرسی نیا پستیس هستند ، جوندگان وحشی ؛ جوندگان شهری اهلی و انسان. این باکتری ها در جمعیت جونده وحشی بین اپیدمی ها باقی مانده و به وسیله کک از جونده ای به جونده دیگر منتقل می شود . وقتی که جوندگان وحشی در تماس با موش های شهری قرار می گیرند (طی خشکسالی ها موقعی که جوندگان وحشی در جستجوی غذا هستند) کک ها می توانند باکتری را به موش های اهلی منتقل کنند. وقتی جمعیت موش های اهلی شهری نابود می شوند ، کک ها گرسنه شده و برای غذا در جستجوی انسان هستند.