این نوع نگاه، باعث به وجود آمدن نوعی رقابت در خانواده ها می شود که همه را مشتاق مهریه های بالاتر می کند.
اما به جز این، دلایل دیگری هم برای انتخاب مهریه های بالا وجود دارد. دکتر داور شیخاوندی، مدیر گروه علمی- تخصصی مسائل و آسیب‌های اجتماعی انجمن جامعه‌شناسی ایران موضوع را این طور توضیح می دهد.
۱- برخی از زنانی که مهریه‌های کلان در نظر می‌گیرند دلیل خود را ناامنی‌های اقتصادی عنوان می‌کنند. این احساس ناامنی از کجا نشأت می‌گیرد؟ چرا زنان فکر می‌کنند چند سال دیگر در کنار مردشان هیچ پولی نخواهند داشت؟
دلیل اصلی این است که از گذشته تا به حال بیشتر زنان شاغل نبوده اند و منبع درآمد شخصی نداشته اند. به همین دلیل زن از طریق مهریه کلان می‌خواهد خود را بیمه کند. نداشتن امنیت اقتصادی زنان را وادار می‌کند تا مهریه‌های زیاد برای خود بگذارند، غافل از اینکه چنین شروطی دیرپا نیست.
۲- تحصیلات و درآمدی که خانم‌ها در سال‌های اخیر کسب کرده‌اند و برخی از مردان روی آن حساب هم می‌کنند بر میزان مهریه تأثیر می‌گذارد. در خانواده‌های کم‌درآمد جامعه، مبلغ مهریه خیلی بالا نیست ولی وقتی مرد به سراغ زنی شهرنشین و تحصیل‌کرده می رود، نرخ مهریه متفاوت خواهد بود. این زن حداقل خرج تحصیلش را در تعیین مهریه در نظر می‌گیرد.
از طرف دیگر در گذشته زن به نسبت مهریه‌ای که درخواست می‌کرد، جهیزیه با خود می‌برد ولی اکنون در اکثر مواقع چنین چیزی رخ نمی‌دهد، ضمن اینکه مهریه از نظر شرعی لازم است ولی جهیزیه اینگونه نیست. خانواده داماد نمی‌تواند مدعی شود که خانواده عروس جهیزیه کاملی با خود نیاورده است اما در عمل و در عرف به‌دلیل پولزدگی خانواده و افزایش سنوات ماندن در خانه پدری و خدماتی که دختر در خانه شوهر انجام می‌دهد مهریه افزایش یافته است.
۳- نباید فراموش کرد که مهریه عامل اتکا به نفس زنان است. از آنجا که در زمان تقسیم ارث مهریه زن بر همه چیز ارجحیت دارد بنابراین پرداخت آن از ارث، احتمال عسر و حرج زن را پایین می‌آورد. زنانی که تحصیلات، مهارت و توانایی زیادی ندارند بدون مهریه نمی‌توانند از پس هزینه‌های زندگی بربیایند.
مهریه؛ ابزاری برای شوهر ترسانی!
مهریه برای عده‌ای از زنان ابزاری برای ترساندن شوهران است که یا باید طلاق بدهند یا به شرایط بانوی خانه تن در دهند. برخی از مردان به عهد خود عمل نمی‌کنند و پولی را که بایستی همان ابتدا بدهند پرداخت نمی‌کنند و معمولا ترجیح می‌دهند میزان آزار و اذیت را افزایش دهند تا زن راضی به بخشیدن مهریه‌اش شود یا با همان آزارها بسازد و تن به طلاق عاطفی بدهد که اثرات سوئی هم بر خود آنها و هم بر بچه‌ها می‌گذارد.
در یکی از کاربردی‌ترین اشکال هم مهریه و به اجرا گذاشتن آن حربه‌ای است برای رسیدن به جدایی و راضی کردن شوهر به طلاق (حقی که زن ندارد) و گاهی هم وسیله اخاذی و تهدید و فشار است.
البته برای ثروتمندان پرداخت مهریه تغییری در روال زندگی ایجاد نمی‌کند و فقط آنهایی که از طبقات متوسط جامعه هستند اوضاع برایشان کمی فرق می‌کند. مردهایی که ترس از طلاق و اجرا شدن مهریه‌های کلان دارند اتکا به نفسشان کمتر خواهد بود و در برخی موارد شاید قلدری به خرج بدهند و کار را به کتک و اذیت برسانند تا زن خودش زندگی را ترک کند.
شرایط موجود به‌گونه‌ای است که بد قولی و بی‌اعتمادی افزایش یافته و زن‌ها برای دلخوش کردن خود یا خانواده‌شان میزان مهریه را افزایش می‌دهند درحالی‌که برای دوام خانواده باید فکری کرد.
نباید در جامعه این همه برای پول تبلیغ کنند؛ تبلیغ‌هایی که در آن از مردم می‌خواهند در بانک‌ها پول بگذارند تا به ارتفاع دماوند پول جایزه بگیرند و خوشبختی‌ها را در شمش طلا و پول نشان می‌دهند. در هیچ کشور سرمایه‌داری به اندازه ایران در مورد سرمایه‌داری تبلیغ نمی‌کنند. باید برای کار و مهارت تبلیغ کنند، نه برای پول. باید همه دست به دست هم بدهیم تا برای دوام خانواده کاری بکنیم.
منبع: تبیان