نزدیکی برای لذت و ارضای روحی و روانی انسان ها می باشد. در صورتی که فردی از این عمل لذت نمی برد هیچ فردی حتی شوهر، اجازه مجاب کردن شریک جنسی برای تن دادن به رابطه جنسی از معقد را ندارد.حکم مراجع در مورد عمل جنسی غیر طبیعی کراهت شدید را بیان فرموده بوداند ، در حالی است که زن نسبت به انجام آن « رضایت » داشته است ؛ والا نزدیکی از پشت حرام می باشد. از این رو چنان چه « زن » راضی به این عمل نباشد ، شوهر شرعاً نمی تواند همسرش را مجبور به این کار نماید.
امام صادق (ع) نیز در پاسخ سۆال جواز « نزدیکی از پشت » اجازه زن را شرط می داند :
قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ یَأْتِی الْمَرْأَهَ فِی دُبُرِهَا قَالَ لَا بَأْسَ إِذَا رَضِیَتْ ……از امام صادق (ع) درمورد مردی که از پشت با همسرش نزدیکی می کند، پرسیدم .حضرت فرمودند اگر راضی باشد اشکالی ندارد……. (وسائل الشیعه (ج۲۰ ،ص : ۱۴۵)
دلـایل تمایل مردان به نزدیکی ازپشت
یکی از دلـایلی که مرد را به سوی نزدیکی از پشت می کشاند ، عدم موفقیت مرد در به ارگاسم رساندن همسرش می باشد. و از این موضوع رنج می برد ؛ لذا متمایل می شود که از پشت نزدیکی کند . در این صورت زن با محبت به شوهرش کمک می کند تا او با لمس وبازی ،مواضع حساس جنسی اش ، سریع تر آماده شده تا به ارگاسم برسد .در این صورت « مرد » احساس قدرت ولذت می کند ، واز تقاضای خود منصرف می شود.
مضرات پزشکی رابطه جنسی از مقعد (دُبُر)
اما غیر از وجه شرعی، باید جنبه های بهداشتی چنین رابطه جنسی را نیز در نظر گرفت؛ زیرا از نظر پزشکی احتمال ابتلاء به بسیاری از عفونت ها و بیماری ها برای زن و مرد و به خصوص زن با رابطه جنسی از معقدبوجود دارد.
از طرفی، حلقه خروجی جداره مقعد به دلیل اینکه مانند واژن قابلیت ارتجاعی و انعطاف پذیری لازم برای نزدیکی و حرکت رفت و برگشتی پنیس ( آلت تناسلی مرد) را ندارد، در نتیجه احتمال خراش برداشتن و خون ریزی آن بسیار بالا می باشد.
این خراش ها و بریدگی ها اغلب در بافت و بسیار ریز می باشد و معمولاً با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند.هم چنین ، نوک آلت تناسلی مردان نیز به دلیل عدم وجود محیطی مناسب برای حرکت رفت و برگشتی احتمال دارد که دچار خراش در سطح گردد که این مورد خطر دریافت ویروس را در شخص فاعل هم افزایش می دهد.
اساسا ساختار مقعد برای انجام رابطه جنسی نمی باشد و بگونه ای شکل یافته که برای خروج مدفوع کارایی داشته باشد نه برای دخول جسم خارجی، در نتیجه رابطه جنسی مقعدی کاملا غیر طبیعی است؛ عضلات اسفنگتر اطراف مقعد که کارکرد آنها بستن مجرا می باشد بگونه ای شکل گرفته اند که در اثر ورود آلت و با فشاری که مرد با آلت خود بر مقعد می آورد بنا به طبیعت خود منقبض می گردند تا از ورود جلوگیری کنند، این عمل کاملا غیر ارادی می باشد و موجب ایجاد زخم های بسیار ریز در دیواره داخلی می گردد( حتی اگر این کار به آرامی صورت گیرد یا از مواد روان کننده استفاده شود).
این زخم ها اگر چه بسیار ریز بوده و شاید هیچگونه دردی نداشته و با چشم قابل مشاهده نباشند ولی شاهراه فوق العاده بزرگی برای ورود باکتریها و ویروسهای خطرناک( اعم از ویروسهای داخل روده و مدفوع و یا ویروسهایی که از طریق آلت مرد وارد می شوند) به داخل جریان خون می باشند. این میکروبها می توانند بیماری های STD نظیر بیماری ایدز و انواع عفونت های دستگاه گوارشی عفونت های روده ای، را ایجاد کنند.
بر اساس برآورد سازمان جهانی بهداشت روزانه شاهد بروز حدود یک میلیون مورد از بیماریهای آمیزشی(STDs) در دنیا هستیم . STD ها میکروبهایی هستند که می توانند پوست ، مخاط، واژن(مهبل)، مقعد (رکتوم یا راست روده)، کبد، دستگاه گوارش و حتی چشم ، دهان و حلق را گرفتار کنند.
گزارشها بیانگر این واقعیتند که STD ها خانمها را بیشتر گرفتار می کنند. طی تحقیقات انجام شده معلوم گشته که خطر ابتلا به برخی از STD ها نظیر ویروس HIV ( ایدز) از طریق رابطه جنسی مقعدی بیشتر از رابطه جنسی مهبلی (از طریق فرج) می باشد.
رابطه جنسی معقدی همچنین می تواند موجب آسیب های فیزیکی مانند باد شکم ،بواسیر ، شقاق مقعدی ،بی اختیاری مدفوعی و نظایر آن گردد. در ضمن این عمل علاوه بر مشکلات یاد شده میتواند موجب پارگی رکتوم گردد که در این صورت نیاز به عمل جراحی می باشد.
مطالعات نشان داده است که تکرار این عمل موجب ایجاد بی اختیاری مدفوعی می شود، به این دلیل که این عمل موجب تضعیف ماهیچه های اسفنگتر شده و ماهیچه قدرت اولیه خود برای جمع شدن و جلوگیری از خروج مدفوع را از دست میدهد. مساله مهم دیگر از اینجا ناشی می گردد که کوچکترین دستکاری در مقعد (یا رابطه مقعدی) به دلیل نزدیکی زیاد مقعد به مهبل می تواند موجب ورود ویروس های موجود در روده به مهبل شده و بیماریهای عفونی در این ناحیه، همانند ترشحات بد بو در مهبل ، عفونت مثانه ، زگیل ، تبخال ، اختلال و عفونت کلیه ها و حتی سرطان را ایجاد نماید.
در صورت آلوده بودن هر یک از شرکای جنسی، ریسک انتقال ویروس اچ. آی. وی. و سایر بیماری های آمیزشی که از طریق خون انتقال می یابند، دررابطه جنسی مقعدی بسیار بالا می باشد.
طی مطالعه ای در آمریکا تحقیقی روی گروهی از زوجین انجام شد و مشخص گردید که درصد بالایی از زنانی که رابطه جنسی مقعدی داشته اند، نه تنها هیچ لذتی از این رابطه نمی بردند بلکه این نوع رابطه برایشان رنج آور بوده و در صد دیگر ، با وجود تجربه این نوع رابطه طی ماه های متمادی ، هنوز هم از بعد از انجام آن ، از احساس ناراحتی در مقعد تا چند روز بعد از آن و بویژه هنگام دفع مدفوع ، گله مند بودند. و دلیل انجام این نوع رابطه را خواست شوهرانشان ذکر کرده اند.
دیواره داخلی روده بزرگ (بخش داخلی مقعد) خود قابلیت جذب مستقیم مواد و انتقال مستقیم آن به خون را دارد. بر اساس آمار، انتقال ویروس اچ. آی. وی. از طریق رابطه جنسی مقعدی، همچنان بالاترین میزان درصد خطر اننقال را به خود اختصاص می دهد. در بین افراد آلوده از طریق آمیزش جنسی، مردان همجنسگرایی که به رابطه جنسی مقعدی گرایش دارند، بیشترین قربانیان این ویروس را تشکیل می دهند.
مجدد به این نکته توجه کامل داده می شود که:
در صورت آلوده بودن هر یک از شرکای جنسی، ریسک انتقال ویروس اچ. آی. وی. و سایر بیماری های آمیزشی که از طریق خون انتقال می یابند، در تماس جنسی از راه مقعد بسیار بالا می باشد. در رابطه جنسی از معقد، مهم ترین خطری که اشخاص را تهدید می کند تماس خونی مستقیم و همچنین مایعات درونی بدن با خون شریک جنسی می باشد که در صورت آلوده بودن هر یک از شرکای جنسی، احتمال سرایت ویروس اچ. آی. وی. به شریک سالم وجود دارد.