دل داده ام آنــرا کـــه چشمــانــش دلاویـــز است
رویش چنــان مهتاب و لب هــایش شکرریـز است
تـاریکــیِ شــب از پــریشــــانـــی گیســویــش
خورشیــد بهــر دیـــدن مویــش سحــرخیــز است
فـرهـــاد از دیـــــدار او دیــوانـــه خواهـــد شـــد
از بس کــه شیرین چشم هایــش ، شورانگیـز است
وقتــی کــه صد جــان شــد فــدای یک نگـــاه او
دیدم که در ویـرانـگـــری بـدتـــر ز چنگیـــز است
چون از صدایش غنچه ای گل شد ، هَزاری گفت :
آوای جـــاویــــدان او تحسیـــن بـرانـگیــز اسـت
پیــش کسـی چیــزی نخـواهـم گفـت از او ، امـــا
یــاری کــه دل برده ست از مــن ، اهل تبریز است
بسیــــار بـــا دیـــدار چشمـــانــش غزلگـــو شــد
آری مـعیـن ، چشمـــان دلــدارت غـزل خیز است
