سوال: سلام خسته نباشین. من پسری ۲۸ ساله هستم عاشق دختری شدم که خیلی با ایمانه و واقعا زن زندگیه شناخت کامل طی یک سال آشناییمون ازش دارم. آشناییه ما خیلی اتفاقی و عجیب بوده و با وجود اعتقادات دینی بالایی که داریم خیلی به هم اعتماد داریم و صمیمی هستیم درواقع شدیدا عاشق همدیگه هستیم. صفات منفی و عدم تفاهم هم خیلی خیلی کم داریم و مطمینم که هیچ هوسی بین ما وجود نداره حداقل درمورد خودم که اینطوره. اما این دختر به دلیل تصادف در بچگی مجبور به خارج کردن رحمش شده (که من اطلاع داشتم) و همچنین جدیدا مشخص شده به دلیل عملهای جراحی شدید واژن ایشون ضعیف شده و امکان ارتباط جنسی وجود نداره این اتفاق باعث شد که منو از خودش طرد کنه و دیگه ارتباطشو باهام قطع کنه که من با اصرار و تلاش زیاد علت رو جویا شدم و تونستم بفهمم که به خاطر تباه نشدن آینده من اینکارو کرده ولی من این مسائل هیچ اثری روی عشقم نگذاشته و نمیتونم به هیچ وجه از اون بگذرم با توجه به اینکه من پسر خیلی مهربون و دلسوز و باایمانی و از خود گذشته ای هستم (چون از خودم خوب شناخت دارم) ازدواج توی این شرایط اشتباهه؟باوجود اینکه سن کمی هم ندارم و به رابطه جنسی خیلی فکرنمیکنم و اهمیت چندانی بهش نمیدم احتمال اینکه در آینده مشکل ساز بشه خیلیه یا با این شرایط هم میشه زندگی کرد؟ (خودم و خانوادم با بچه دار نشدن اصلا مشکلی نداریم فقط شرایط خودمون دو نفر رو در نظر بگیرین در رابطه جنسی) سپاسگزارم
این سایت متعلق به دکتر مهدی اصغری عظمی ( معین تبریزی ) می باشد .هرگونه کپی برداری از سایت ، فقط با ذکر آدرس سایت امکان پذیر می باشد . تاسیس : 1394/6/1
سلام اگه واقعا واقعا دوسش داری باهاش ازدواج کن خب درسته رابطه تو زندگی چیز مهمیه واسه زوج ولی همه چیز نی درضمن تو نباید اونو تو این شرایط تنها بزاری اون الان بیشتر از همیشه بهت نیاز داره حتی اگه تورو پس بزنه یه درصد فک کن اگه جایی شما با هم عوض میشد تو دوس داشتی اون کنارت باشه یا بره؟…ان شا الله که همه چیز درست میشه و به هم میرسین…🤲