وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
] فى مَعْنَى الاَْنْصارِ. قالُوا: لَمَّا انْتَهَتْ اِلى اَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلَیْهِ السَّلامُ اَنْباءُ السَّقیفَهِ
در حق انصار. گویند: وقتى پس از رحلت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله
بَعْدَ وَفاهِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلهِ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ: ما قالَتِ الاَْنْصارُ؟ قالُوا:
اخبار سقیفه به آن حضرت رسید فرمود: انصار چه گفتند؟ عرضه داشتند:
قالَتْ: مِنّا اَمیـرٌ وَ مِنْکُمْ اَمیرٌ. قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ :[
انصار گفتند: امیرى از ما و امیرى از شما باشد. آن حضرت فرمود:
فَهَلاَّ احْتَجَجْتُمْ عَلَیْهِمْ بِاَنَّ رَسُولَ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
چرا به گروه انصار این گونه احتجاج نکردید که پیامبر صلّى اللّه علیه وآله
وَصّى بِاَنْ یُحْسَنَ اِلى مُحْسِنِهِمْ، وَ یُتَجاوَزَ عَنْ مُسیئِهِمْ؟ ] قالُوا:
وصیت فرمود که به نیکوکار انصار نیکى شود، و از بدکارشان چشم پوشى گردد؟ به حضرت گفتند:
وَ ما فى هذا مِنَ الْحُجَّهِ عَلَیْهِمْ؟ فَقالَ عَلَیْهِ السَّلامُ:[ لَوْ کانَتِ الاِْمارَهُ
در این وصیت چه حجّتى بر انصار است؟ فرمود: اگر حکومت
فیهِمْ لَمْ تَکُنِ الْوَصِیَّهُ بِهِمْ. ] ثُمَّ قالَ عَلَیْهِ السَّلامُ:[ فَماذا قالَتْ قُرَیْشٌ؟
از آنان بود پیامبر در حقشان سفارش نمى کرد. سپس فرمود: قریش چه گفتند؟
] قالُوا: احْتَجَّتْ بِاَنَّها شَجَرَهُ الرَّسُولِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ. فَقالَ عَلَیْهِ السَّلامُ:[
عرضه داشتند: قریش استدلال کردند که آنان شجره رسولند صلّى اللّه علیه و آله. فرمود:
احْتَجُّوا بِالشَّجَرَهِ، وَ اَضاعُوا الثَّمَرَهَ!
به درخت احتجاج کردند، و میوه آن را ضایع نمودند!