وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
در سفارش به تقوا و یاد مرگ
اُوصیکُمْ اَیُّهَا النّاسُ بِتَقْوَى اللّهِ، وَ کَثْرَهِ حَمْدِهِ عَلى آلائِهِ
اى مردم، شما را سفارش مى کنم به تقواى الهى، و حمد بسیار بر
اِلَیْکُمْ، وَ نَعْمائِهِ عَلَیْکُمْ، وَ بَلائِهِ لَدَیْکُمْ. فَکَمْ
احسانش، و نعمت هایى که به شما ارزانى داشته، و بر هر برنامه اى که از او به شما رسیده. چه بسا شما
خَصَّکُمْ بِنِعْمَه، وَ تَدارَکَکُمْ بِرَحْمَه. اَعْوَرْتُمْ لَهُ فَسَتَرَکُمْ،
را به نعمتى مخصوص داشت، و به رحمتى دریافت. عیوبتان را آشکار کردید و او بر شما پوشاند،
وَ تَعَرَّضْتُمْ لاَِخْذِهِ فَاَمْهَلَکُمْ. وَ اُوصیکُمْ بِذِکْرِ الْمَوْتِ، وَ اِقْلالِ
خود را در معرض مؤاخذه او قرار دادید مهلتتان داد. و سفارشتان مى کنم به یاد مرگ باشید، و از آن
الْغَفْلَهِ عَنْهُ. وَ کَیْفَ غَفْلَتُکُمْ عَمّا لَیْسَ یُغْفِلُکُمْ، وَ طَمَعُکُمْ فیمَنْ
کمتر غفلت نمایید. چگونه غافل مى مانید از چیزى که از شما غافل نیست، و چگونه طمع مى بندید به کسى
لَیْسَ یُمْهِلُکُمْ؟! فَکَفى واعِظاً بِمَوْتى عایَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا اِلى
که شما را مهلت نمى دهد؟! براى پند و اندرز شما بس است مرده هایى که دیده اید، آنها را به گورستان
قُبُورِهِمْ غَیْرَ راکِبینَ، وَ اُنْزِلُوا فیها غَیْرَ نازِلینَ،
بردند بدون اینکه بر مرکبى سوار شوند، و آنان را در میان قبر گذاشتند بدون اینکه خودشان فرود آیند،
فَکَاَنَّهُمْ لَمْ یَکُونُوا لِلدُّنْیا عُمّاراً، وَ کَاَنَّ الاْخِرَهَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ داراً.
گویا اینان از آبادکنندگان دنیا نبودند، و آخرت همیشه جایگاه آنان بود.
اَوْحَشُوا ما کانُوا یُوطِنُونَ، وَ اَوْطَنُوا ما کانُوا یُوحِشُونَ،
از دنیایى که در آن سکونت داشتند رمیدند، و در محلّى که از آن وحشت داشتند آرمیدند،
وَ اشْتَغَلُوا بِما فارَقُوا، وَ اَضاعُوا ما اِلَیْهِ انْتَقَلُوا.
به آنچه از آن جدا شدند سرگرم بودند، و جایى را که عاقبت باید به آن برسند ضایع کردند.
لا عَنْ قَبیح یَسْتَطیعُونَ انْتِقالاً، وَ لا فى حَسَن یَسْتَطیعُونَ ازْدِیاداً.
پس از مرگ قدرت برگشت از کارهاى زشت را ندارند، و توان اضافه کردن نیکى براى آنان محال است.
اَنِسُوا بِالدُّنْیا فَغَرَّتْهُمْ، وَ وَثِقُوا بِها فَصَرَعَتْهُمْ. فَسابِقُوا ـ رَحِمَکُمُ
به دنیا انس گرفتند مغرورشان کرد، به آن اعتماد نمودند به خاکشان انداخت. خداوند شما
اللّهُ ـ اِلى مَنازِلِکُمُ الَّتى اُمِرْتُمْ اَنْ تَعْمُرُوها، وَ الَّتى رُغِّبْتُمْ فیها،
را رحمت کند، به منازلى که به آباد کردن آنها مأمور شده اید، و شما را به آنها ترغیب نموده اند،
وَ دُعیتُمْ اِلَیْها، وَ اسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللّهِ عَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ عَلى طاعَتِهِ،
و از شما به سوى آنها دعوت به عمل آمده پیشى گیرید، و با استقامت در بندگى، و دورى از گناه
وَ الْمُجانَبَهِ لِمَعْصِیَتِهِ، فَاِنَّ غَداً مِنَ الْیَوْمِ قَریبٌ. ما اَسْرَعَ السّاعاتِ
نعمت هاى خدا را بر خود کامل کنید، که فردا به امروز نزدیک است. ساعتها
فِى الْیَوْمِ، وَ اَسْرَعَ الاَْیّامَ فِى الشَّهْرِ، وَ اَسْرَعَ الشُّهُورَ فِى السَّنَهِ،
در روز ، و روزها در ماه ، و ماهها در سال ،
وَ اَسْرَعَ السِّنینَ فِى الْعُمُرِ!
و سالها در عمـر چه با سرعت مى گـذرد!