اینکه زن وشوهر برای داشتن زندگی مشترک و تداوم آن نیاز به تفاهم و اشتراک فکری و علاقمندی دارند، جای سخنی نیست. این دو خود باید خواستار وصل و علاقه مند به پیوند با یکدیگر باشند ، ولی فراموش نکنیم که با رعایت جنبه های مربوط به ظواهر زندگی و سر و وضع خود هم می توان موجبات جلب و جذب یکدیگر را فراهم آورد. بویژه از آن حیث که به گفته معروف بخشی از عقول مرد در چشم اوست.
جلب کردن شریک زندگی تنها با علم، مدرک تحصیلی، زیبایی و ثروت میسر نیست، زیرا عملاً افرادی را می شناسیم که این جنبه ها را دارا هستند ولی درعین حال از هم نفرت دارند. برقراری روابط دوستانه و جلب هم تا حدود زیادی بستگی دارد که شما در زندگی چه می کنید و در برابر مسائل آن چگونه موضع می گیرید و یا در برابر همسر به چه صورت حاضر می شوید. روش شما در زندگی و تلاش تان برای سر و سامان دادن آن باید به گونه ای باشد که علاقه همسرتان را برای زندگی با شما برانگیزد وگرایش او را نسبت به شما جهت دهد.
چگونگی جلب و جذب اینکه این کار چگونه امکان پذیر است، باید بگوییم شیوه هایی وجود دارد که با رعایت آنها می توان در این مهم توفیق یافت. قبلاً ضروری است بگوییم زندگی ازدیدی، هنری است که موفقیت در آن نیازمند به ظرافت کاری است و فرد هنرمندتر در آن موفق تر است. در این مسیر بدانید که شما باید تارهای دل همسرتان را در چنگ خود داشته باشید و کاری کنید که او به شما راغب و علاقه مند باشد. اما نکات و اصولی که در این زمینه باید موردنظر باشند بسیارند و از آن جمله است:
۱- توجه به سر و وضع خودتان برخی از زنان و شوهران تصور می کنند، آراستن خود مربوط به چند روز اول زندگی زناشویی است و پس از آنکه خودمانی شدند، حق دارند به هر صورتی که خواستند، با اوضاعی آشفته و درهم در برابر هم ظاهر شوند. نزاکت زندگی ایجاب می کند که آراستگی زن و شوهر تا پایان عمر ادامه یابد. چه زن و چه شوهر باید ظاهری آراسته، مویی شانه زده، دندانی شسته، لباسی پاکیزه، ناخن ها و انگشتانی تمیز، بدنی پاک و دور از بوهای نامطبوع داشته باشند. اینکه طرفین یکدیگر را در لباس کار و یا آشپزخانه ملاقات کنند، در نهایت به هنگام برخورد در همان سطح نسبت به هم رفتار خواهند کرد و ارزش و اعتباری برای یکدیگر قائل نخواهند شد. سر و وضع ظاهر باید به گونه ای باشد که طرفین رغبت آن را داشته باشند، در کنار یکدیگر بنشینند و به معاشرت بپردازند. بویژه آنکه پس از چند صباحی که از زندگی بگذرد، طرفین به حسابگری می پردازند و عیوب یکدیگر را برملا می بینند.
ضرورت آن در دنیای امروز این امر ضروری است، زیرا که وسوسه ها، عوامل گمراهی و انحراف ها، زیادند. افراد در محیط خارج خانه و حتی در داخل خانه به علت ارتباط با گفته ها، نوشته ها، دیدارها و شنیده ها در معرض خطرات بسیاری هستند. حضور در فضاهای باز اجتماعی با همه جنبه های مثبت این عیب را دارد که میل به تنوع طلبی را در افراد افزایش می دهد و افراد سست قلب و سست ایمان را وادار می کند که در برابر رفتارهای ناپسند در مواردی تسلیم شوند. شما با آراستگی خود موجبات عفاف و تقوی همسر را فراهم آورید و او را به زندگی با خود دلگرم سازید. توصیه های اسلامی هم متوجه این نکته است. روایات ما می گویند: خود را برای همسرانتان بیارایید و در این امر زن و مرد مشترک هستند. مردان حتی باید اجازه دهند، همسرانشان لباس آنها را برگزینند و یا آنچه را که مورد علاقه آنهاست، بپوشند تا آنها از آن لذت ببرند.هم چنین سفارش شده است به مقدار متعادلی باید خودنمایی همسر را پذیرا شد و با تبسم و چهره گشاده ای وضع او را تحسین کرد و این برای استحکام زندگی ضروری است و تجارب گذشتگان و آنهایی که در زندگی خانوادگی آرامش نسبی بیشتری دارند، همین امر تأیید می کند. زیان زیاده روی در این امر همچنان باید توصیه کرد که از افراط و زیاده روی برحذر بود و نباید گذاشت که کار به لوسی و ننری بکشد. اگر بنا بشود پایه جلب و جذب فقط به زیبایی و سر و وضع ظاهر باشد و از آنچه که مربوط به معنویت و درون است، خالی باشیم، آن زندگی دوام نخواهد یافت. ما دراین موارد با لغزش های گوناگون مواجه ایم، از جمله اینکه افرادی را می شناسیم که برای جلب کردن و جاذب بودن خرج تراشی هایی می کنند و ضمن انقلاب مال و اسراف بگو مگوهایی بعدی است و یا در آرایش آنچنان کار به افراط کشیده می شود که به نظر لوس می آید. اساس زندگی را بر احترام متقابل و تفاهم و اشتراک فکر باید گذارد تا در دل های یکدیگر نفوذ کنند وگرنه خود آرایی و دلربایی تا مدتی موثر است و پس از آن عادی و طبیعی می شود و جذابیت را از بین می برد.
۲- سر و سامان دادن به زندگینکته دیگری که موجب جالب شدن زندگی و برانگیختن رغبت می شود، سر و سامان دادن به زندگی است. وصول به این امر گو اینکه از جهاتی نیازمند به مال است، ولی آنچنان نیست که بگوییم فقر و تهیدستی مانع آن می شود. شما افراد بسیاری را می شناسید که تنها در یک اطاق زندگی می کنند و با وجود فرزندان در همان اطاق سر و سامان یافته اند. وضع خانه را به گونه ای می آرایند که با وجود وسایل بسیار ارزان در آن احساس آرامش و امنیت می کنند. اصولاً داشتن سلیقه و به کاربردن ذوق خود مسئله ای است که همگان واجد آن نیستند. شما برعکس گاهی وارد خانه ای می شوید که از نظر وسایل گران قیمت و اثاثیه و اسباب در سطح بالایی است، ولی نابسامانی، درهمی و آشفتگی از سر و روی آن می بارد. غرض آنکه سر و سامان داشتن زندگی، آرامش نسبی آن، درست کردن جایی از اتاق برای نشستن و استراحت و گوشه ای دیگر برای لباس و رختخواب و زاویه ای دیگر برای گذاردن اجاق و سماور باعث شادابی کسانی است که وارد اتاق می شوند و درمی یابند فردی زنده و متحرک و مدیری کدبانو در این خانه زندگی می کند.
تنوع و رعایت نظم در عین حال یک اتاق را هم می توان کم یا بیش رونق داد و هرچند وقتی وضع و دکور آن را عوض کرد. مثلاً جای استراحت و رختخواب را تغییر داد، آرایشی دیگر به وسایل خانه داد و محیط خانه را پر از لذت و نشاط کرد. این کار شدنی است به شرطی که شما آن را بخواهید و در پی آن باشید. همچنین ضروری است که خانه منظم و هر چیزی تقریباً درجای خود باشد. فرد خسته و نگران اگر به جستجوی وسایل و اشیای خود باشد و نتواند آن را بیابد، خشمگین می شود و همین خشم است که ارکان حیات زوجین را می لرزاند و چه بسا درگیری هایی که ناشی از بی نظمی در زندگی و نبود هرچیز در جای خودش است.
۳- توجه به جنبه های مادی زندگی شاید این در حد شعار و انشایی بیش نباشد که افراد می گویند ما به جنبه های مادی توجهی نداریم و مسئله غذا و استراحت برای ما مسئله ای برای درگیری نیست. بخشی از زندگی طرفین به همین مسائل و امور وابسته است اگر به فرد گرسنه ای غذا نرسد، عصبانی می شود و اگر برای خسته ای امکان خواب و استراحت نباشد، خشمگین می شود و بر سر همه داد می کشد. بدین سان بخشی از توجهات طرفین باید متوجه این امر باشد که جنبه های مادی زندگی را سر و سامان دهند. ما کسانی را می شناسیم که گرسنه می خوابند و ناراحت نیستند، ولی این امر اولاً نادرست است و ثانیاً برای کسانی است که می دانند آب و نانی برایشان نیست، ولی برای آن مردی که از حلال آب و نانی گرد آورده و به خانه رسانده است. این توقع وجود دارد که بتواند رفع گرسنگی کند. تاخیر در این امر، بی توجهی در به موقع تهیه کردن غذا و رعایت نکردن تنوع آن خود موجب دیگری است. بانوان وظیفه ندارند که برای شوهر خود اجباری غذا تهیه کنند، ولی از روی لطف و برای تشریک مساعی در زندگی این وظیفه را تقبل کرده اند و حال که چنین است، باید بکوشند که در آن نقصی مشاهده نشود. تلاش در تأمین آسایش شک نیست که زن و مرد هردو کار و تلاش می کنند و در روز خسته می شوند. گاهی زن و زمانی مرد خسته تراست. اگر بنا باشد در چنین مواردی بر اساس قانون وظیفه بخواهند کارکنند، ارکان زندگی متزلزل می شود. ضروری است هریک از راه خیرخواهی و احسان موجب آسایش دیگری را فراهم آورد. خستگی و نیاز به استراحت موجب اوقات تلخی است و بی توجهی شما به خستگی همسر او را عصبانی تر می کند و حوصله او را بیشتر سر می برد. چه بسیارند افرادی که در چنین صورتی خانه را محیط بدبختی و گرفتاری تصور می کنند زن حساب می کند که اگر در خانه پدر می ماند به چنین بدبختی دچار نمی شد و شوهر حساب می کند، اگر درکارگاه اداره یا مسجد می خوابید، برای او بهتر بود و این خود موجب بگو مگوها و عقده سازی است. به تامین آسایش و راحتی همسر بپردازید. در مواردی زمینه را برای استراحت آنان فراهم آورید. گاهی بکوشید برای تنوع زندگی گردشی و تفریحی و مسافرتی داشته باشید اگرچه به علت کمبود بودجه به شهر یا روستایی نزدیک باشد. حتی اگر در این گردش و سفر بر شما سخت گذشت، آن را به رخش نکشید. برای تفنن به منزل دوستان و بستگان بروید. آنها را بدون اینکه موجب خرج تراشی شود به خانه خود بیاورید لحظاتی گرد هم جمع شوید و بحث کنید از مسائل و اتفاق های روز باخبر شوید و بالاخره به صورتی کانون خانواده را گرمی ببخشید.
۴- رعایت آداب و اخلاق عالی ترین صفات زوجین در برابر هم رعایت ادب و احترام، دلسوزی و صمیمیت، خیرخواهی و حفظ آبروی همسراست. بی ادبی، جسارت، بی مهری و بی وفایی، حسد، تندخویی، بدزبانی، خودبینی، دروغگویی، ولگردی و هوسرانی خود از عوامل مهم درگیری و اختلاف هستند.این صورت زندگی است که لحن شما در برخوردها محبت آمیز و خوشحال کننده و قیافه تان متبسم، بشاش و نشان دهنده آرامش شما باشد. محبت و مهربانی زن ها دل مردمان را می رباید و محبت و مهر و علاقه شوهر به همسر هرگز فراموش نمی شود. لحن سخن و برخورد باید به گونه ای باشد که نشان دهد. شما خیرخواه او هستید و ظاهر آرام تان باید نشان دهد، از مصاحبت با او لذت می برید. با چنین وضع و حالتی حتی می توان انتقادات خود را از او مطرح کرد. ضرورت حفظ و کنترل خودشما باید خود را در وضع و موقعیتی قرار دهید که احساسات همسر را جریحه دار نکنید و حتی برعکس جلوی ناراحتی او را بگیرید. بدین نظر ضروری است در طرز برخوردها و در سخنان تعادل خود را حفظ کنید و کاری نکنید که بعدها برایتان دردسری پدید آید. گاهی یک سخن نابجا زندگی مشترک را آتش می زند. این مسئله را بپذیرد که همیشه امکان ندارد، کارها بر وفق مراد شما باشد و همسر شما تابع رای شما گردد، زیرا او هم انسان است و برای خود فکر و استقلال قایل است. آرامش خود را حفظ کنید، بکوشید آرام حرف بزنید، از اضطراب و تشویش دوری کنید که این خود از عوامل آرامش بخش و آسایش دهنده است.
خودداری از افراط و تفریط شما که می توانید با همسر خود برخوردی مؤدبانه داشته باشید، چرا بازبان نادرست یکدیگر را می رنجانید؟ شما که می توانید چهره ای بشاش و لبخندی بر لب داشته باشید، چرا خود را ناراحت و رنجور نشان می دهید؟ و بالاخره شما که می توانید با اندکی ظرافت زندگی را شیرین کنید، چرا آن را به کام یکدیگر تلخ می کنید؟ برای دور ماندن از عوامل جدایی باید از غرغر کردن، بدخلقی و بد دهنی، حساسیت بی مورد، عیب جویی، مجادله کردن، عصبانیت بی حساب، پافشاری روی حرف خود، خودخواهی، برتری جویی و فخر فروشی اجتناب کرد که اینها گرهای از مشکلات زندگی شما نمی گشاید. آراستن زندگی خوب، ولی در آوردن اتاق به صورت مغازه سمساری عیب است. با استفاده از وضع موجود خود را آراستن نیکو است؛ ولی به بهانه آرایش و سر و صورت دادن وضع ظاهر خود درگیری ایجاد کردن نارواست. خوش زبانی و رعایت ادب خوب است، تملق و واداشتن فرد به غلو نازیباست. غرض این است که در همه حال وظیفه را تشخیص دهید و برای شیرین تر کردن زندگی و داشتن حالات دوستانه از مسیر شرع و مکتب وارد شوید و هرگز راهی که خلاف رضای خداست نپیمایید. در همه حال، به این امر اطمینان داشته باشید که آن کسی که با خدا، در راه خدا باشد، خدا با اوست.
منابع: ۱٫ آلبوم زندگی، مهدی تلخابی ۲٫ آیین همسرداری، ابراهیم امینی ۳٫ تعلیم و تربیت در اسلام، شهید مرتضی مطهری ۴٫ خانواده خوشبخت، فرزند موفق، خسرو امیر حسینی ۵٫ بهداشت روانی، دکتر گنجی ۶٫ همسران برتر، دکتر غلامعلی افروز ۷٫ راز شادمانی، بیل گراهام، ترجمه میکائیل ۸٫ آیین زندگی، دیل کارنگی ۹٫ رمز شادی و تندرستی، هاوزر گیلورد ۱۰٫ مهارتهای علمی زندگی، دکتر فیلیپ مک گرا
حجت الاسلام علی اصغر صرفه جو آشنا ۱۱۹
منبع:سایت حوزه علمیه نرجس