چه دلهره های دلکش و اضطراب های غریبی است
این ترانه رویش و این عطش بی امان دانستن
قدر سرگیجه هایت را قدر پرسش هایت را خوب بدان
بگذار آسان و بی کاستی شعله های کوچک اندیشه و احساس در تو شکوفا شود
.
.
این تردیدها، نشانه های خوبی است که تو را به ساحل امن آرامش می رساند
اگر سرکوبشان نکنی و بهانه بی حالی و بی تحرکی نسازیشان
بلکه قدرشان را بدانی و از آنها پلی بسازی به سوی بزرگ ترهایی که
حالا از مزرعه تجربه و علمشان خوشه های کمال می چینند
.
.
قدر لحظه های تو را چه کسی می داند
جز تو که در جست وجوی نردبانی محکم
گستره زمین را کوچک می بینی و پروازی بلند
حتی بی بال و پر را در سر داری؟
.
.
آرزوهای دور و دراز توست که
به تکه تکه این دنیای بزرگ امید و جنبش می بخشد
پس تنفس کن هوای زندگی و شور و سازندگی را
.
.
تو، یک الگوی زیبا هم داری
نوجوانی که مثل تو بود و دلی داشت که از حسرت پرواز به ارتفاع ها، بی تاب شده بود
وقتی فهمید که با نیروی بی نهایت و زلالش می تواند عزت ایران و ایرانی را که به تاراج می رفت
به اندازه ساقه دوازده ساله اش بازگرداند، دیگر درنگ و تردید نکرد
تن خود را به نارنجک های خشمگین و آتشین سپرد و تانک های زوزه کش را ذلیل
به هوا پرتاب کرد اما با تقدیم جانش، شرف یک ملت را ضمانت کرد
پس آن گاه بود که خمینی بزرگ او را رهبر خواند
.
.
امروز روز حسین فهمیده و همه هم سن و سال های جسور و با شهامت اوست
که قدر نوجوانی خود را می دانند و هر سال مثل امروز با همه خوبی ها
تلاش ها، مردانگی ها و تازگی ها، دست دوستی می دهند
نوجوان روزت مبارک!
.
.
حکایت دیگری از تو ورق خورده است
که پله پله غرق گل شوی
.
.
در مقطعی دیگر
جلوه مقدماتی عشق را می بینی
و به سرسبزی ها آراسته می شوی
.
.
بهاری نو خوش دمیده است
که تو را از نَفَس های خویش برویاند
قرار است پا به نهالستان آوازهای ماه بگذاری