همه ما از عنیات و توجه ویژه امام زمان به حضرت ابوالفضل العباس را شنیده ایم و این که در مصیبتی که بر جد و عموی بزرگوارشان حضرت ابوالفضل العباس گریه می کنند و انتظار فرج را میکشند.
مصلح بزرگ، حجت خدا و بقیه الله الاعظم، امام زمان (عج) – قائم آل محمد (ص) در بخشى از سخنان زیباى خود درباره عمویش عباس (ع) چنین مىگوید:
«سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، هم درد بزرگ برادر که جانش را فداى او ساخت و از دیروز بهره فردایش را برگزید، آنکه فدایى برادر بود و از او حفاظت کرد و براى رساندن آب به او کوشید و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «یزید بن رقاد» و «حیکم بن طفیل طایى» را لعنت کند…» (۱)
امام زمان – عجل الله تعالى فرجه – صفات والاى ریشه دار در عمویش، قمر بنىهاشم حضرت ابوالفضل العباس و مایه افتخار عدنان را چنین بر مىشمارد و مىستاید:
۱- همدردى و همگامى حضرت ابوالفضل العباس با برادرش سید الشهداء (ع) در سختترین و دشوارترین شرایط تا آنجا که این همگامى و همدلى ضرب المثل تاریخ گشت.
۲- فرستادن توشه آخرت با تقوا، خویشتندارى حضرت ابوالفضل العباس و یارى امام هدایت و نور.
۳- حضرت ابوالفضل العباس و فدا کردن جان خود، برادران و فرزندانش در راه سرور جوانان بهشت، امام حسین (ع).
۴- حفاظت حضرت ابوالفضل العباس از برادر مظلومش با خون خود.
۵- کوشش حضرت ابوالفضل العباس براى رساندن آب به برادر و اهل بیتش هنگامى که نیروهاى ستمگر و ظالم مانع از رسیدن قطرهاى آب به خاندان پیامبر (ص) شده بودند.