وَ مِنْ خُطْبَه لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از خطبه هاى آن حضرت است
فى تَخْویفِ اَهْلِ النَّهْرَوان
در ترساندن اهل نهروان
فَاَنَا نَذیرٌ لَکُمْ اَنْ تُصْبِحُوا صَرْعى بِاَثْناءِ هذَا النَّهْرِ، وَ بِاَهْضامِ
من شما را از اینکه فردا در اطراف این نهر و میان این زمینهاى پست روى خاک
هذَا الْغائِطِ، عَلى غَیْرِ بَیِّنَه مِنْ رَبِّکُمْ، وَ لا سُلْطان مُبین مَعَکُمْ.
افتاده باشید مى ترسانم، بدون آنکه برهانى از پروردگارتان داشته و حجتى آشکار همراهتان باشد.
قَدْ طَوَّحَتْ بِکُمُ الدّارُ، وَ احْتَبَلَکُمُ الْمِقْدارُ. وَ قَدْ کُنْتُ نَهَیْتُکُمْ عَنْ
دنیا شما را دچار هلاکت کرد، و به دست خود به دام قضا و قدر افتادید. من شما را از
هذِهِ الْحُکُومَهِ فَاَبَیْتُمْ عَلَىَّ اِباءَ الْمُخالِفینَ الْمُنابِذینَ، حَتّى
این حکمیت بازداشتم، و شما با من همانند مخالفان پیمان شکن مخالفت کردید، تا مجبور
صَرَفْتُ رَأْیى اِلى هَواکُمْ. وَ اَنْتُمْ مَعاشِرُ اَخِفّاءُ الْهامِ، سُفَهاءُ
شدم رأیم را با رأى شما یکى کنم. شما مردمى سبکسر و غرق در خیالات احمقانه
الاَْحْلامِ. وَ لَمْ آتِ ـ لاَ اَبَا لَکُمْ ـ بُجْراً، وَلاَ اَرَدْتُ لَکُمْ ضُرّاً.
هستید. اى مردم بى ریشه، من که شرّى برایتان نیـاوردم، و زیانى براى شما نخواسـتم!