وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
فى ذِکْرِ الْبَیْعَهِ
در مسأله بیعت
فَتَداکُّوا عَلَىَّ تَداکَّ الاِْبِلِ الْهیم یَوْمَ وِرْدِها،
مردم براى بیعت با من به شدت به هم مى خوردند مانند به هم خوردن شتران تشنه در روز ورود به آب
قَدْ اَرْسَلَها راعیها، وَ خُلِعَتْ مَثانیها، حَتّى ظَنَنْتُ اَنَّهُمْ قاتِلِىَّ اَوْ
که ساربان آنها را رها کرده و عقال از پایشان برداشته باشد، تا جایى که گمان بردم مرا خواهند کشت یا
بَعْضَهُمْ قاتِلُ بَعْض لَدَىَّ. وَ قَدْ قَلَّبْتُ هذَا الاَْمْرَ بَطْنَهُ وَ ظَهْرَهُ حَتّى
در حضورم بعضى بعض دیگر را نابود خواهند کرد. زیر و روى حکومت را اندیشه کردم به
مَنَعَنِى النَّوْمَ، فَما وَجَدْتُنى یَسَعُنى اِلاّ قِتالُهُمْ اَوِ الْجُحُودُ بِما جاءَ
صورتى که خواب را از چشمانم گرفت، راه چاره اى جز جنگ با دشمنان یا انکار آنچه که
بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، فَکانَتْ مُعالَجَهُ الْقِتالِ اَهْوَنَ عَلَىَّ
محمّد صلّى اللّه علیه وآله آورده نیافتم، پس تحمل جنگ برایم آسانتر
مِنْ مُعالَجَهِ الْعِقابِ، وَ مَوْتاتُ الدُّنْیا اَهْوَنَ عَلَىَّ مِنْ مَوْتاتِ
از تحمل کیفر الهى، و مشقت هاى این دنیا برایم سهل تر از مشقّت هاى
الاْخِرَهِ.
آخرت بود.