از امام صادق (ع) نقل شده است: قرآن یکی بیش نیست و از سوی خدای یکتا نازل شده است و این اختلاف بر سر قرائت آن از جانب راویان پدید آمده است. حال می توان نتیجه گرفت که قول خدا برای حفظ قرآن از هرگونه تحریف حق است و جود اختلاف قرائت برای رسیدن به همان نص واحد نزول قرآن است.
اما دلایل بروز اختلاف قرائت ها پیامبر بانزول قرآن به چند نفر صحابه دستوردادند که آیات را بنویسند و تجویز قرائت قرآن از سوی پیامبر(ص) بدان صورت که هر گروهی مطابق لغت و لهجه و گویش خود از لحاظ تلفظ، قرائت کنند یکی از دلایل وجود اختلاف قرائت است.
درزمان پیامبر اکرم(ص) چند نفر از صحابه قرآن را به خط خود نوشته اند و مصاحف اولیه ازنارسایی خط و نوشته های قرآن که از هرگونه علائم شخصی و حتی از نقطه و علامت حرکت، عاری بود و اصولا خط عرب در آن روزگار مراحل ابتدایی خود را می گذراند از دلایل مهم وجود اختلاف قرائت است.و اختلاف لهجه در میان اعراب مناطق مختلف هم عامل دیگری برای اختلاف قرائت ها بوده است. بین روایات مختلف روایت حفص از عاصم بین اکثریت مطلق جهان اسلام معتبر است و قرآن را با این روایت کتابت کنند و می خوانند.
دلیل آن است که حفص با دو واسطه راوی قرائت حضرت علی (ع) است پس فصیح ترین قرائات، قرائت عاصم است و متقن ترین روایات ر وایت حفص از عاصم است.
اختلاف قرائات به این معنا است که هر دو معنا مراد خداوند است و هر کدام را بخوانید صحیح است مثلا مالک یوم الدین یعنی صاحب روز جزا ملک یوم الدین یعنی سلطان و پادشاه روز جزا و هر دو هم صحیح است. بنابراین،اختلاف درقرائت ها، یا تنظیم آیات و سوره های آن برخلاف ترتیب نزول قرآن نبوده، یا وجود تحریف های معنوی و انواع تفسیر بِه رأی، منافاتی با مصونیّت قرآن کریم از تحریف مورد بحث ندارد. زیرا تحریف مورد بحث تحریف به زیاده یا نقیصه در آیات و سور قرآن است و اینگونه تحریف نفی شده است.
منبع : پایگاه عرفان