– بلندخوانی:
به دلیل عدم تطابق سرعت دیدن و شناسایی کلمات با سرعت تلفظ و به زبان آوردن آن ها، این روش باعث کاهش بسیار زیاد سرعت مطالعه می گردد. به علاوه این که بلندخوانی نیاز به مکانی خاص دارد و نیز پس از چند دقیقه موجب خستگی خواننده خواهد شد. به عقیده دانشمندان، افراد در بلندخوانی بیشتر به جای این که تمرکزشان روی مطالب باشد روی صدای خود خواهد بود که این خود باعث کاهش بازدهی فرد در مطالعه خواهد شد.
– مطالعه در حین راه رفتن:
برخی به این روش مطالعه علاقه فراوانی دارند، در حالی که روش مناسبی برای مطالعه نیست. در حین راه رفتن به طور ناخودآگاه، فکر فرد به این معطوف می شود که پای او به چیزی برخورد نکند و یا این که چه طور مسیرش را انتخاب کند که طبیعتاً کاهش تمرکز فرد در مطالعه را در پی خواهد داشت. به دلیل تغییر متوالی فاصله عدسی چشم تا کتاب، مطالعه در این حالت باعث خستگی چشم و سرگیجه می شود.
– زیاده خوانی:
کلمه به کلمه خواندن دروس به شکلی که حتی یک «و» هم از قلم نیفتد که منجر به حفظ کردن مطالب هم می شود و نه فهمیدن آن، بیشتر در خانم ها شایع است. در آزمون کارشناسی ارشد به دلیل این که سؤالات مفهومی تر از قبل هستند، این روش، روش ایده آلی برای مطالعه نخواهد بود. به علاوه این روش بسیار وقت گیر و خسته کننده بوده و نیز باعث ایجاد استرس شدید برای داوطلب می شود. به جای این که مطالب را چندین بار خوانده و حفظ کنیم، یک یا دو بار بخوانیم ولی بفهمیم.
– مطالعه با وسایل صوتی ـ تصویری:
برخی داوطلبان تصور می کنند که اگر در محیط مطالعه شان برای مثال موسیقی ملایمی پخش شود، به آرامش و تمرکز آن ها کمک می کند. طبق تحقیقات به عمل آمده از سوی دانشمندان، اولویت تمرکز مغز انسان بر قسمت شنیداری خودخواسته است و نه بینایی. در بهترین حالت، مغز انسان نیمی از تمرکز خود را به شنیدن موسیقی خودخواسته و نیمی را به دیدن اختصاص خواهد داد. در هر دوی این حالات، تمرکز داوطلب بر دروس خود کمتر از ۱۰۰% خواهد بود و این یعنی کاهش بازدهی!
– وسواس:
برخی دانشجویان در امر مطالعه همیشه نگرانی این را دارند که شاید درس را کامل یاد نگرفته اند، نتیجه این تفکر مطالعه مجدد و چندباره و طبیعتاً اتلاف شدید وقت خواهد بود. با نگاهی اجمالی روی پرسش ها و یا تمرینات مبحث مورد مطالعه می توان به راحتی دریافت که آیا آموزش به درستی انجام شده است یا خیر؟
– مطالعه پیوسته و یکسره:
بین زمان های مطالعه خود، با الگوی ترجیحاً منظمی، استراحت در نظر بگیرید. حتی الامکان هر ۲ ساعت یک بار یک بازده زمانی ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ای را به این امر اختصاص دهید. این استراحت، اتلاف وقت نیست، بلکه عامل افزایش بازده است. البته زمان مطالعه منطقی در هر بازه مطالعه برای هر فرد تا فرد دیگر متفاوت خواهد بود و این عدد را شخص داوطلب پس از مدتی به دست خواهد آورد، البته این زمان برای هر درس تا درس دیگر هم متفاوت خواهد بود. هر چه مبحث یک درس سنگین تر باشد، این عدد کاهش پیدا خواهد کرد، اما « مطالعه طولانی مدت و یکسره، باعث خستگی زودرس می شود.»